آرتور پن فیلم‌ساز پرسر و صدا و جنجالی دهه هفتاد میلادی كه با فیلم‌های خود جان تازه‌ای به سینمای متعهد و اجتماعی كشور خود داد، در سن 88 سالگی درگذشت.

به گزارش فارس، پن هنگام مرگ در منزل خود در منطقه منهتن شهر نیویورک بود و پزشكان علت مرگ او را سكته قلبی اعلام كردند. پن سه بار برای فیلم‌های بانی و كلاید، معجزه‌گر و بزرگمرد كوچک نامزد دریافت جایزه اسكار بهترین كارگردان سال شد. این فیلم‌ها با استقبال بالای منتقدان و تماشاگران سینما قرار گرفت و هم اكنون لقب شاهكارهای كلاسیك تاریخ سینما را گرفته‌اند.

منتقدان سینمایی در عین حال كه تلاش پن برای مطرح كردن مسائل اجتماعی را ستایش می‌كنند، می‌گویند وی توانایی زیادی در گرفتن بازی‌های خوب از بازیگران خود داشت. یكی از كارهای ویژه پن سر صحنه فیلم‌برداری این بود كه به بازیگرانش اجازه می‌داد بداهه‌پردازی كنند، تا بتوانند نقش خود را بهتر بازی كنند. این فیلم‌ساز در طول فعالیت هنری خود، ‌همیشه بر سر نوع دیدگاه قصه فیلم‌هایش با مسئولان استودیوهای بزرگ فیلم‌سازی اختلاف و درگیری داشت.

پن بخش اعظم عمر خود را در شهر نیویورك زندگی و كاركرد و در كنار سینما، در دو رشته تئاتر و تلویزیون هم كار كرد. او فعالیت هنری خود را با تئاتر آغاز كرد و پس از موفقیت چند نمایش تئاتری روی صحنه برادوی،در دهه شصت راهی دنیای سینما شد.

به گفته منتقدان سینمایی، اكثر كارهای آرتور پن تحت تأثیر مسائل سیاسی و اجتماعی آمریكا تهیه و تولید شدند و نگاهی دقیق به مشكلات جامعه آمریكا داشتند. بزرگمرد كوچک او با بازی داستین هافمن، یكی از اولین محصولات هالیوودی بود كه سرخپوستان آمریكا در آن به عنوان آدم‌های خوب قصه معرفی شدند. پن در سال‌های آخر عمر خود كم كار شد و بیشتر با رسانه تلویزیون همكاری كرد. این فیلمساز همچنین بخاطر كارگردانی تلویزیونی مناظره جان اف كندی با ریچارد نیكسون در سال 1960 شهرت زیادی دارد.

اهالی سیاست و هنر می‌گویند نوع فیلمبردای آرتور پن از چهره كندی كمک زیادی كرد تا او در رقابت‌های انتخاباتی پیروز شود.