ابوالحسن داوودی گفت: فضای فیلمسازی آنقدر مخدوش و افق آن چنان مه‌آلود است که کمتر رغبت می‌کنم، وارد آن شوم.

این کارگردان در گفت‌وگویی با ایسنا، درباره شرایط تولید فیلم در حال حاضر و اینکه پس از تولید زادبوم سراغ کار جدیدی نرفته است، گفت: به نظرم فضا برای فیلمسازی آنقدر مخدوش، بسته و افق‌ها مه‌آلود است که کمتر رغبت می‌کنم وارد چنین فضایی شوم، چون طبعاً برای کسی که چهار سال از عمرش را صرف پروژه ای می‌کند، آن هم پروژه ای که فکر می‌کند ارزش ملی داشته و جوایز متعدد و تندیس و جایزه ملی گرفته و بعد گروهی بدون اینکه حتی دلیل کافی ارائه کنند، آن را به راحتی کنار می‌گذارند، رغبتی باقی نمی‌ماند تا با همان موقعیت‌ها و با همان آدم‌ها دوباره کار کند.

او ادامه داد: زمانی که زادبوم توقیف شد سناریویی را برای کار در بخش خصوصی آماده کرده بودم و حتی قرارداد بازیگران آن هم بسته شده بود، اما با شرایطی که پیش آمد آن را کنار گذاشتم.

وی درباره‌ آن پروژه توضیح داد: سناریوی آن به نام رخ دیوانه به محمدرضا گوهری تعلق داشت و یکی از بهترین فیلمنامه‌هایی بود که خوانده بودم. مخصوصاً اینکه به نوعی در ادامه فیلم تقاطع و مسائل اجتماعی بود که بازیگرانی چون مهناز افشار و صابر ابر قرار بود در آن بازی کنند، اما با اتفاقاتی که افتاد از کار انصراف دادم و تصمیم گرفتم تا شرایط مهیا نشده کاری را شروع نکنم.

کارگردان نان، عشق موتور 1000 خاطرنشان کرد: نکته جالب توجه اینکه سال گذشته از طرف مدیریت فارابی برای تولید همین فیلم با خانم منصوری تهیه کننده تماس گرفتند و بعد از کلی تعریف و تمجید از فیلمنامه آن را به اتفاق آرا در شورای‌شان تصویب کردند و حتی اصرار داشتند که فیلمی را که ما قبلا خودمان پروانه‌اش را گرفته بودیم و در بخش خصوصی می‌خواستیم بسازیم ، صددرصد با سرمایه فارابی ساخته شود که به یکباره با وتوی مستقیم مدیر سینمایی ساخت آن بکلّی منتفی شد و در مقابل پروژه‌های میلیاردی ساخته شدند که من ترجیح می‌دهم درباره آنها صحبت نکنم. با احترام به همه، من این گونه رفتار را بیشتر جدل شخصی می‌بینم تا رفتار مدیریتی و نه حوصله‌اش را دارم و نه درحّد خود می‌بینم که درآن وارد شوم.

داوودی اضافه کرد: البته در شرایط و مدیریت قبلی سینما هم با اشکالاتی مواجه بودیم و سعی می‌کردیم با تفاهم، گفتگو و حتی رودر رو شدن مسائل را حل کنیم اما واقعیت این است در این چند ساله آنقدر ارج و قرب سینما پایین آمده و دایره‌ اطراف مدیریت به گونه‌ای تنگ شده که رغبتی برای ورود - به هر قیمت - به فضای تولید و جنگیدن بر سر آن را ندارم. واقعیتش بسیار متاسف می‌شوم وقتی که می‌بینم کارگردانان و تهیه‌کنندگان حرفه‌ای و استخوان‌دار سینما با تصمیم بعضی که سال‌ها سرنوشت سینمای ایران را در دست داشتند و به خاطر خلاف‌های آشکارشان سر از زندان در آورده‌اند، از سینما دور بمانند و مدیریت سینمایی به جای تجدیدنظر در روش‌های خود، همچنان به همان رویه سابق ادامه دهد.

او درباره‌ فضای انتخاباتی این روزها و شرایط فیلم‌سازی گفت: هیچکس برنامه و هدف مشخصی ندارد و اصلا چشم‌اندازی مشخص نیست. به این ترتیب به جز چند تهیه‌کننده و دفتر فیلمسازی که در هر شرایطی کار می‌کنند و خود را با فضا تطبیق می‌دهند، بسیاری از کارگردان‌ها و تهیه‌کنندگانی که سالیان سال کار می‌کردند، اکنون چشم‌انداز روشنی از آینده ندارند تا بخواهند کار کنند. در حالی که من و امثال من کارهای زیادی برای انجام دادن داریم.

داوودی در پایان خاطرنشان کرد: امیدوارم به زودی شرایط بهتری به سینما حاکم شود و این ابرهای تیره‌ای که روی فضای سینما هستند، کمی کنار روند تا بتوانم در همان ژانر مورد علاقه‌ خودم و در زمینه‌ مسائل روز جامعه فیلمی را بسازم.

کارگردان فیلم تقاطع با تاکید بر اینکه در این سال‌ها هیچگاه از سینما فاصله نگرفته‌ام، گفت: حداقل سه فیلمنامه دیگر نوشته‌ام که هر کدامش برایم اهمیت جداگانه‌ای را دارد و بخصوص آخرین نوشته‌ام با فرید مصطفوی که امیدوارم به زودی آنرا به تولید برسانم. به عنوان یک سینماگر وظیفه خود می‌دانم که درهرشرایط از حرکت باز نایستم ومعتقدم که شرایط فیلمسازی باید بهتر شود و فکر می‌کنم این شرایط زمانی است که مدیریت دلسوزانه‌تری برسر کار آید تا به سینما به چشم سینما نگاه کنند نه یک غنیمت سیاسی.