-به پذیرفته نشدن فیلم تان در بخش مسابقه سینمای ایران جشنواره فجر اعتراض داشتید و ظاهراً هنوز هم معترض اید!

- بله! هنوز هم می گویم! آیا این فیلم در نگاه آقایان جایی نداشت؟ یا واقعاً ماجرا چیز دیگری است که ما از آن بی خبریم؟! و یا شاید در پشت آن ظاهر و نگاه به اصطلاح «بی طرفانه» یک پیش داور جزم اندیش نشسته است و اثری را بیرون از علل خودش داوری و بررسی می کند. و شاید هم فیلمی که حامی و پشتیبان دلسوز نداشته باشد به راحتی کنار گذاشته می شود و فدای رویه غلیطی می شود.

من اعتقاد دارم در شکل فعلی اجازه داده شده برخی ها، فیلم هایشان را حق اجتناب ناپذیر و مسلم خویش در جشنواره فیلم فجر بدانند و بخوانند و از پیش زنبیل شان را در صف جشنواره بگذارند. نمونه اش فیلم هایی است که هفته ها پس از تقویم زمانی اعلام شده از سوی جشنواره، فیلمبرداری شان به پایان رسیده و هنوز هم بعضی از نور چشمی ها فیلمشان در مراحل فنی قرار دارد و حقشان را در جشنواره محفوظ نگاه داشته اند! این انتخاب فله ای و بی حساب و کتاب فیلم های متعلق به نام ها و عناوین و جریانات نشان می دهد بی توجه به قوائد حرفه ای و استانداردهای یک فستیوال سی ساله صرفاً برای راضی نگاه داشتن خاطر بسیاری بوده است.

-اما به اعتراض شما بی اعتنایی نشد، بلکه به آن پاسخ دادند...

-یادداشت معترضانه من درد دل و نگاه یک فیلمساز مستقل بوده و هست و برخلاف تعبیر آن داور محترم، سوء استفاده ای هم از کلمه «مستقل» نکرده و نمی کنم. مطمئن باشند این وصله ها به من نمی چسبد. اگر ایشان تعریف سینمای مستقل را بلدند، بگویند که ما هم یاد بگیریم. ولی نباید خلط مبحث کنند و با ادبیات نسنجیده سخن بگویند. و جالب تر این که خود را سخنگوی سلیقه مردم بدانند. آری! به روشنی می گویم «مستقل» هستم. زیرا هیچگاه شرافت و وجدان حرفه ای  فیلمسازی ام را بازیچه منافع شخصی خود نکردم و مثل بعضی ها با تغییر هر مدیری دوان دوان و با هیاهو، در صف سهم خواهی نرفتم و فیلمسازی ام را به وسیله رابطه و لابی کردن پیش نبردم و به دنبال رانت مالی و تبلیغاتی و جنجال رسانه ای برای فضاسازی جعلی  حول فیلم هایم نبوده ام و خود را سیاهی لشکر این و آن و این دسته و آن دسته نکرده ام. فیلم هایم چه خوب و چه بد وامدار و قائم به تجربیات و سلیقه و با ورهای شخصی خودم بوده و خواهد بود من نه در دوره گذشته و نه در ادوار پیش و اساساً نه در هیچ دوره ای کاری با سیاست بازی و جریانات و زدو بندهای آنچنانی نداشتم و ندارم. در مدیریت سینمایی دولت پیشین هم چه جفاها و تبعیض هایی را که شاهدش نبودم و پنج سال از عمر خود را بیهوده بدلیل بی کفایتی آقایان مفت از دست ندام! در این پنج سال تمام طرح ها و فیلمنامه های من بدلایلی غیر منطقی و پاسخ های تکراری و کلیشه ای رد می شد . حتی به درخواستم مبنی بر حمایتی معادل هزینه اجاره دوربین فیلم های فاخرشان آنقدر اما و اگر کردند که ما از خیرش گذشتیم حاصل اینها شد فرسایش جان و روانم... عاقبت رنج بیکاری باعث شد که از روی ناچاری تن بدهم به فیلم و سینمایی که با سلیقه من همخوانی نداشت.

شگفتی من از آن است که به رغم فضای خوب و انرژی مثبت ایجاد شده از بر آیند سیاست های امید بخش دولت جدید و مسئولان وزارت ارشاد و رئیس محترم سازمان سینمایی و همچنین با شناختی که از دبیر محترم جشنواره دارم و نگاه منصفانه و عادلانه اش را در زمان های نه چندان دور هنوز به خاطر دارم و آن را فراموش نکرده ام.

-فراتر از این اعتراض پیشنهادی هم دارید؟

-بله. پیشنهاد می کنم در جشنواره فجر بخشی به نمایش فیلم های مستقل انتخاب نشده و مظلوم اختصاص یابد و سینمایی را برای این فیلم ها پیش بینی کنید که از قاب تنگ و مکدر عینک هیئت انتخاب که دقیق است و ظریف نگر، خارج مانده اند. این درخواست بزرگ و سنگینی نیست که نوعی مشی آزادمنشانه و نگاه مبتنی بر اعتدال و عدالت است.  اجازه دهیم مردم و منتقدان و نویسندگان رسانه ها ببینند و قضاوت نهایی را به آنها بسپاریم. البته از بابتی از انتخاب نشدن فیلمم خوشحالم که در غیر این صورت می شد جزء انبوه فیلم های سیاهی لشکر ویترین جشنواره.

-این نخستین بار است که وارد پروژه ای می شوید که کارگردان دیگری آن را آغاز کرده. چطور شد کارگردانی به تهران خوش آمدید را به عهده گرفتید؟

- قرار بود که این فیلم را آقای مهدی نادری بسازد و ظاهراً به دلیل اختلاف نظر با تهیه کننده در مورد انتخاب بازیگران خارجی از کار کناره گرفت. با من که صحبت کردند من قلباً تمایلی به حضور در آن نداشتم و خیلی تلاش کردم که مهدی را دوباره به پروژه وصل کنم. مهدی از دوستان خوب و قدیمی من است و او را فیلمسازی خوش فکر و شریفی می دانم که در مدیریت قبلی سینما به او خیلی جفا شد . اصرارهای من نتیجه نداد عاقبت با رضایت و تأکیدخود مهدی، من کارگردانی پروژه را پذیرفتم و فقط از روی رفاقتی که با مهدی داشتم و همچنین درونمایه زیبای فیلمنامه اش وارد این پروژه شدم.

فیلمنامه را که خواندم با مهدی گفتگوی مفصل و خوبی داشتیم ودر کلیت آن باهم به نقطه مشترکی رسیدیم هر چند هرکدام نگاه و منظر زیبایی شناختی سینمایی مان با هم متفاوت است، اما در کلیت و مظمون آن و خلق فضای مد نظر سعی کردم به ان وفادار باشم و متناسب با امکانات تولید آن را در اجرا پردازش بکنم.

-زمزمه هایی وجود داشت که شما به خاطر شرایط مالی خوب پروژه وارد آن شدید...

 -اتفاقاً در همان ابتدا تهیه کننده فیلم از کمبود و محدودیت های مالی می گفت و تأکید کرد در شرایط خوب مالی نیستند. به خاطر همین ناچار شدیم پیش تولید و فیلمبرداری را درزمان خیلی کمی انجام دهیم. حتی تورج اصلانی (فیلمبردار) به من گفت که افتخاری در این پروژه حضور دارد و دستمزدی نگرفته است. در ارتباط دستمزد خودم هم باید بگویم دستمزدم چیزی در حد دستمزد کارگردانی یک «تله فیلم» بوده است.