متن کامل گفتگو  با صدای ماندگار، ژرژ پطرسی پس از بازگشت ایشان به وطن به زودی در سایت "پرده سینما"

برای کسی  که در سال های اخیر همواره مطالبی را درباره دوبله فارسی فیلم های  پخش نوروزی تلویزیون در مطبوعات می نوشت (با توجه به خوراک مناسبی که این  ایام برای بررسی دوبله آثار روز  سینمای جهان از شبکه های تلویزیون دارد و می توان به تماشای برآیند کار یکساله فعالان دوبلاژ نشست)، برایم سالی فاجعه  بار و کابوس مانند بود. حتی نمی شد برای نمونه از کاری در حد متوسط نام برد. پس از تعطیلات، یکی از دوستان مطبوعاتی ام تماس گرفت و طبق عادتی هرساله خواستار یادداشتی درباره دوبله فیلم های به نمایش در آمده شد. در برابر خواست این دوست چیزی برای عرضه نداشتم و هنگامی که با اصرار او مواجه شدم به این نکته اشاره کردم که دوبله های عید امسال تلویزیون از پای بست ویران بود و بی شک سمت وسوی محتوای مطلب انتقادی ام به جانب تلویزیون خواهد بود که این گونه مطالب هم جایی برای چاپ و عرضه در نشریات نخواهد داشت!

رای روشن شدن ذهن دوستم به چند نکته اشاره ای داشتم، از به اصطلاح ویراستاری غیر کارشناسانه تا ممیزی های بی رحمانه و همچنین نبود فضای کاری مناسب برای مدیران دوبلاژ و گویندگان مورد پسند مخاطبان و عدم حضور ایشان در واحد دوبلاژ تلویزیون و بسیاری موارد دیگر که از حوصله این یادداشت خارج است. برای جمع کردن این موضوع به ذکر دو نمونه از شاهکار تلویزیونی ها اکتفا می کنم،ی کی تغییر کلیت دوبله کارتون بالا از آن چیزی که قبلا در خود تلویزیون کار شده بود _ اتفاقا خبر آن اسفند ماه در همین سایت «پرده سینما» منعکس شد _و خیلی ها در انتظار همان دوبله بودند که هنگام پخش تبدیل شد به نسخه ای از صدای گویندگانی با انجمنی استثنایی! وقتی دلیل این تغییر ناگهانی را از مسولان مربوطه جویا شدم اظهار کردند که صدای نقش اصلی اثر که توسط  دوبلور مشهور و پیشکسوتی گفته شده شبیه صدای یکی از هنرپیشه های ایرانی سال های دور شده است که برای پخش مناسب نبوده که البته دلیلی واهی بود، چرا که شخصا هنگام ضبط دوبله این اثر در استودیو حضور داشتم و به هیچ وجه این نکته در نقش گویی دوبلور مورد نظر وجود نداشت. شاهکار دیگر در دوبله فیلم بخوان و بعد بسوزان برادران کوئن بود که صدای دوبلور اغلب ثابت جان مالکویچ را نامناسب برای پخش تشخیص دادند و با صدای دوبلوری دیگر در استودیویی خارج از تلویزیون این نقش را دوبله نموده و روانه آنتن کردند و این کار بدون اطلاع دادن به مدیر دوبلاژ فیلم صورت گرفت!

در چنین اوضاع واحوال آشفته دوبله در تلویزیون و هم در موسسات ویدیو رسانه (نمونه پر حاشیه اش در مراسم تا ابد به یادماندنی لوح دوم در اواخر سال گذشته اتفاق افتاد!) که حاصل کارشان نوعی دل زدگی و سرخوردگی را برای علاقه مندان به هنر دوبلاژ به ارمغان آورده، دو پیش آمد خجسته برایم حاصل شد.به قول حضرت حافظ:

روز هجران  و شب فرقت یار آخر شد        زدم این فال و گذشت اختر و  کار آخر شد

شکر ایزد که به اقبال کله گوشه گل              نخـوت باد دی و شوکت خار آخر شد

پیش آمد اول به ثمر رسیدن یکی از اهداف  شخصی ام درباره هنر دوبلاژ که کلیه مراحل عرضه اش مهیا شده  و کوشش دارم تا در سال جاری آن را به دوست داران دوبله  هدیه کنم و اتفاق دیگر شنیدن خبر خوش بازگشت ژرژ پطرسی به ایران که به شکل عجیبی نبود صدایش در بسیاری از آثار دوبله شده یک دهه اخیر احساس می شد به ویژه برای نسل ما که خاطرات شیرینی با صدای پر شور و حالش به جای شخصیت های کارتونی «رابین هود» و «ماسک» داشتیم. بعد ها بود که ارزش صدای ژرژ بر قامت شخصیت غریبی چون گوست داگ در نظرمان بیشتر شد.

خوشبختانه با همکاری وپیگیری های مستمر دوست و همکارم محمدرضا کلانتر قرار گفتگو با ژرژ پطرسی میسر شد. این گفتگو  در روزی بهاری و در محل موزه هنرهای معاصر تهران صورت گرفت و نکته جالب توجه در این بین برپایی آثار نقش  و نگارهای قهوه خانه ای و داستان های مذهبی در محل موزه بود که به همراه ژرژ به تماشای آن ها رفتیم  و ایشان با حس و ذوقی سرشار از هنر ناب اصیل ایرانی برایمان گفت  و ما هم از نقش گویی ماندگارش به جای  یکی از بهترین شمایل های تاریخی_مذهبی  سینمای ایران یعنی شخصیت عبدالله  نصرانی فیلم روز واقعه برایش گفتیم.

معتقدم که ژرژ پطرسی از آن دست گویندگان مؤلفی  است که نقش ها را با صدایشان تالیف  می کنند هرچند که ایشان با فروتنی اعتقادی به این موضوع نداشتند. راستی  نظر شما در این باره چیست؟ پیشنهاد می کنم مطالعه این گفتگو را از دست  ندهید.

در همین رابطه بخوانید

نقش گویی در چارچوب؛ گفتگو با ژرژ بطروسی دوبلور و مدیر دوبلاژ سینمای ایران