جواد شمقدری گفت: رونوشت برابر اصل فیلم بدی نیست، اما به دلیل پوشش بازیگر زن آن، نمی‌توانیم به آن مجوز اكران عمومی بدهیم.

به گزارش فارس، جواد شمقدری معاون امور سینمایی و سمعی بصری وزارت ارشاد شب گذشته در بخشی از برنامه مجله سینمایی «هفت» كه به صورت زنده روی آنتن شبكه سوم سیما رفت، درباره سفر خود به جشنواره كن،‌ دیدار با ژیل ژاكوب رئیس این جشنواره و حواشی آن، سفر به پاریس و دیدن فیلم رونوشت برابر اصل عباس كیارستمی از طریق ارتباط تلفنی به اظهارنظر پرداخت.

وی در این برنامه در پاسخ به اظهارنظر كارشناس برنامه هفت (مسعود فراستی) درباره بی هدفی سفر وی به كن و لزوم برنامه‌ریزی در مواجهه با جشنواره‌های غربی، گفت: این دوره جشنواره كن یكی از سیاسی‌ترین دوره‌های تاریخ این جشنواره بود و در همه زمینه‌ها در حاشیه و متن آن رفتارهای سیاسی دیده شد كه مهم‌ترینش همان داستانی بود كه در نشست فیلم آقای كیارستمی پیش آمد كه یك شوی سیاسی بود و من همانجا بر این قضیه تاكید كردم. یا اهدای جایزه به فیلم تایلندی كه با توجه به مسائل سیاسی موجود در تایلند و قدرت‌گیری جنبش‌هایی كه به آمریكا نزدیك هستند، اهدای نخل طلا به این فیلم (كه هیچ كارشناس و منتقدی روی آن اتفاق‌نظر نداشت)، بر انتخاب سیاسی و غیرهنری كن صحه می‌گذاشت.

شمقدری گفت: در این شرایط ما باید به كن می‌رفتیم تا با این هجمه مقابله كنیم و باید در صحنه باشیم.

معاون امور سینمایی ادامه داد: قرار بود در كن و پس از شب نشست خبری فیلم كیارستمی، یك نشست خبری داشته باشم اما بعد از ملاقات اولیه من با ژاكوب، گویا او فهمید كه قرار است حرف‌های تازه‌ای گفته شود. ما هماهنگی‌های خود را از تهران انجام داده بودیم و آنجا هم 48 ساعت پیگیر بودیم و حتی رایزنی فرهنگی ایران هم خیلی تلاش كرد اما سرانجام نشست برپا نشد.

وی با اشاره به تلاش عباس كیارستمی برای گذر از جوسازی‌های سیاسی موجود در نشست خبری فیلمش گفت: او تلاش كرد تا از كنار فضاسازی آنها بگذرد و فضا را ختم به خیر كرد. بگذریم از این كه انتقاداتی هم داشت و به نظرم سینماگر باید بتواند آزادانه حرفش را بزند، اما حرف‌هایی را بزند كه جایش آنجا باشد.

وی با انتقاد از ورشكستگان سیاسی كه با امكانات بیت‌المال ایران فیلمساز شده‌اند و الان در فرانسه لانه كرده‌اند و در فرانسه پشت این جریانات نشسته‌اند،‌ گفت: در آن جلسه یك خبرنگار ایرانی كه غیرت و تعصبی به كشورش نداشت جلسه را به هم ریخت و طوری وانمود كرد كه فیلمساز ایرانی اعتصاب غذا كرده و در حال مرگ است كه در ادامه آن ژولیت بینوش هم آن بالا اشك ریخت و...

شمقدری ادامه داد: در ادامه ما برای برپایی نشست خبری ما برنامه‌ریزی كردیم و حتی 80 خبرنگار هم ثبت‌نام كردند اما به ما گفته شد كه در جشنواره كن،‌ سالن خالی وجود ندارد و ما باید یك سالن را از آمریكایی‌‌ها اجاره كنیم! شاید هم به نوعی، می‌خواستند ما را در تقابل با آنها قرار دهند. به هر حال این نشست منتفی شد و بعد هم كه من به ژیل ژاكوب نامه نوشتم و در آن تاكید كردم كه مواظب فریبكاری‌ها باشد و به او گفتم كه شما گرفتار دروغ‌پردازی شده‌اید.

وی درباره لزوم حضور ایران در بازار فیلم كن نیز گفت: در شرایطی كه كشورهای عربی بدون صنعت سینما و بدون فیلم هم با بروشورهایی در بازار فیلم كن حاضرند ما نمی‌توانیم در این رویداد حضور نداشته باشیم. حضور سینمای ما در بازار فیلم كن بسیار خوب است. ما در این دوره آثار خودمان را عرضه كردیم. شكارچی شنبه را كه فیلمی ضدصهیونیستی است، نمایش دادیم. یا عصر روز دهم را كه مخاطبان ایرانی حاضر در بازار فیلم را تحت‌تأثیر قرار داد. یا فیلم‌هایی چون ملك سلیمان، طلا و مس، بدرود بغداد و ...

وی با اشاره به این كه در بازار فیلم استقبال از فیلم‌های ایرانی بالاتر از سایر فیلم‌ها بوده، گفت: عرضه فیلمی چون شكارچی شنبه در بازار كن با آن محتوای ضدصهیونیستی‌ و افشاگرانه‌اش كاری بود كه باید انجام می‌دادیم و دادیم.

وی گفت: ما باید بتوانیم با خروج از انفعال، به میادینی چون كن وارد شویم و با عقاید خودمان حباب پرزرق و برق این جشنواره را بتركانیم.

شمقدری گفت: وقتی من وارد كن شدم، برخی رسانه‌ها نوشتند كه شمقدری رفته تا بعد از آن ماجرای صندلی خالی و نشست خبری و گریه‌ها،‌ بساط سینمای ایران را جمع كند و سینماگران ایرانی به اعتراض از كن خارج شوند اما ما نرفته بودیم تا برای نشان دادن اعتراض این راه را پیش بگیریم.

شمقدری با اشاره به پس‌گرفتن حرف‌های ژیل ژاكوب بر اثر فشارها، گفت:‌ : آقای ژاكوب، در زمان ملاقات با من، مانع حضور تصویربردار و خبرنگار ایرانی در جلسه شد و حالا پس از درج سخنان اخیر وی در خبرگزاری فرانسه، معلوم شد كه وی آن روز نگران گفت‌وگوی خودش با من بوده است! اگر آقای ژاكوب همچنان معتقد است حرف‌های دیگری زده است، اگر صدای جلسه را ضبط كرده است، می‌تواند آن را در اختیار رسانه‌ها قرار دهد.

شمقدری در ادامه درباره فیلم جدید عباس كیارستمی گفت: من فقط سه روز در كن بدوم و چون سانس‌های نمایش این فیلم در كن تمام شده بود، فیلم را ندیدم اما بعد در پاریس توانستم آن را ببینم.

وی ادامه داد: گویا فیلم رونوشت برابر اصل در پاریس، در 100 سینما اكران شده بود. فیلم را در یكی از سالن‌های یك مجموعه 15-16 سالنه دیدم كه داخل سالن 300 نفره آن، حدود 30 تا40 صندلی وجود داشت و 30 نفر آن را دیدند؛ 20 نفر پیرمرد، چند جوان و 10 میانسال...

وی گفت: رونوشت برابر اصل فیلم بدی نیست. به نوعی انگشت روی شرایط نابهنجار جامعه اروپایی گذاشته كه وقتی افراد آن به میانسالی می‌رسند پناهی ندارند و عمدتا طلاق گرفته‌اند در حالی كه در این شرایط آدم‌ها باید در كنار هم باشند و... البته مشكل فیلم مثل سایر كارهای آقای كیارستمی سكانس‌های طولانی پردیالوگ آن بود اما فیلم به معیارهای زیبایی‌ناسی سینمای اروپا نزدیك بود.

شمقدری در ادامه در پاسخ به فریدون جیرانی درباره امكان نمایش فیلم تازه عباس كیارستمی در داخل كشور گفت: داستان فیلم در یك روند زمانی سه تا چهار ساعته از زندگی می‌گذرد و در همه فیلم ژولیت بینوش پوششی دارد كه جلوی نمایش عمومی فیلم در ایران را می‌گیرد و شاید بتوان تنها در محافل دانشگاهی و خاص آن را نشان داد. گرچه فیلم را یك پخش‌كننده آمریكایی پخش می‌كند و علی‌القاعده اقدام برای نمایش فیلم از طرف آنها صورت می‌گیرد اما در هر حال به این فیلم نمی‌توانیم مجوز اكران عمومی بدهیم.