آنیتا بیورک یکی از محترم‌ترین بازیگران سوئد که سابقه همکاری با اینگمار برگمان فیلمساز صاحب نام را داشت، از دنیا رفت.

به گزارش خبرآنلاین، بیورک روز چهارشنبه در استکهلم درگذشت. او 89 ساله بود. آنیتا بیورک یکی از چهره‌های پیشتاز تئاتر همین طور سینما و تلویزیون سوئد بود. حال و هوای سرد شخصیتی او بی‌شباهت با گرتا گاربو دیگر ستاره سوئدی نبود. بیورک چنان صدایی عمیق و آرام داشت که امکان نداشت با یک بازیگر دیگر اشتباه گرفته شود.

 بیورک در حدود شش دهه فعالیت در تئاتر، سینما و تلویزیون بیش از 100 نقش بازی کرد که خیلی از آن‌ها به کارگردانی اینگمار برگمان بود.

 او سال 1923 در تالبرگ به دنیا آمد و از 1942 تا 1945 در مدرسه بازیگری رویال دراماتیک تیه‌تر درس خواند. بیورک اولین بار در 1951 با بازی در نقش اصلی فیلم سینمایی دوشیزه ژولی که اقتباسی از نمایشنامه معروف آگوست استریندبرگ بود، نام خود را در سطح بین‌المللی سر زبان‌ها انداخت. این فیلم به کارگردانی آلف شوبرگ جایزه بزرگ جشنواره کن را دریافت کرد.

بیورک بعد از این فیلم چند پیشنهاد از هالیوود داشت، از جمله به او پیشنهاد شد نقش زن اصلی فیلم اعتراف می‌کنم به کارگردانی آلفرد هیچکاک را بازی کند (در نهایت این نقش را آن باکستر بازی کرد).

او سال 1954 در تریلر با موضوع جنگ سرد آدم‌های شب ساخته نانالی جانسون که در انگلستان و آلمان فیلمبرداری شد، مقابل گرگوری پک مقابل دوربین رفت، اما به زودی به دلایل شخصی به استکهلم بازگشت.

بیورک در طول سال‌ها در 12 اثر سینمایی، تلویزیونی و نمایشی به کارگردانی برگمان بازی کرد، از جمله فیلم سینمایی رازهای زنان در 1952 و نمایش و فیلم تلویزیونی تصویرسازان در 1988. او در تصویرسازان نقش سلما لاگرلوف نویسنده سوئدی و اولین زن برنده جایزه نوبل ادبیات را بازی کرد. این نمایش در یک تور اروپایی روی صحنه رفت و در آکادمی موسیقی بروکلین در نیویورک هم اجرا شد.

بیورک سال 1996 در فیلم تلویزیونی اعترافات شخصی به کارگردانی لیو اولمان بازیگر و همسر سابق برگمان مقابل دوربین رفت.

او همچنین در 1992 در فیلم بهترین نیات ساخته بیله اوگوست که برنده جایزه نخل طلای جشنواره کن شد، در نقش ملکه ویکتوریا ظاهر شد. این فیلم بر مبنای رمان و فیلمنامه‌ای نوشته برگمان ساخته شد. بیورک آخرین بار سال 2009 در نمایش نامه‌های عاشقانه اثر ای. آر. گیورنی در رویال دراماتیک تیه‌تر روی صحنه رفت.

 او با استیگ داگرمان یکی از مهم‌ترین نویسندگان سوئد ازدواج کرد. داگرمان در 1954 خودکشی کرد.

ورایتی / 24 اکتبر / ترجمه: علی افتخاری