يک تهيه کننده سينما گفت: عملکرد کليت سينما به ويژه معاونت سينمايی در اين دوره به گونه‌ای بوده که جلوی تفکر فيلم‌های معناگرا گرفته شده است؛ وضعيتی که سبب شده ‌فيلم‌هايی رشد کنند که عمدتا مضامينی سطحی دارند و از جای خاصی هم نقد نمی‌کنند و در عمل خنثی هستند. 

 جمال ساداتيان، تهيه‌کننده سينما در گفت‌و‌گو با ايکنا با بيان اينکه عملکرد معاونت سينمايی را به تنهايی نمی‌توان ارزيابی کرد، درادامه افزود: با يک نگاه اجمالی نمی‌توان ارزيابی درست و دقيقی درباره عملکرد معاونت سينمايی در دوره دهم داشت؛ چراکه تنها مسوولان سينمايی يا فرهنگی نيستند که در اين عرصه (هنر) ايفای نقش می‌کنند. منظورم از اين گفته اين است که جدا از مسئولان سينمايی که از طريق دولت سمت می‌گيرند تا بر هنر نظارت کنند، گروهی ديگر نيز وجود دارند که به خود اجازه می‌دهند در عرصه فرهنگ سليقه و طرز تفکر خود را ديکته کنند، همين عامل هم سبب شده عملکرد مثبت يا منفی مسئولان تنها نشئت گرفته از عملکرد خودشان نباشد.

 وی افزود: دخالت در عرصه هنر به ويژه در سينما، به شدت در حال رواج پيدا کردن است و به نوعی در حال نهادينه شدن است. نمود بارز اين ادعا را در رفتارهای فراقانونی حوزه هنری می‌شود مشاهده کرد که برای خود مميزی خاصی دارد، در صورتی که اگر کشور قانون دارد بايد همه به آن احترام بگذارند و يک بخش و نهاد به خصوص به بهانه در اختيار داشتن چند سينما به خود اجازه ندهد که جلوی نمايش فيلمی را بگيرد. اين اتفاق اخيراً برای فيلم من برف روی کاج‌ها رخ داد و فيلم اجازه نمايش در سينما آزادی را پيدا نکرد.

 اين سينماگر ادامه داد: تصميم‌گيری حوزه هنری برای برخی فيلم‌ها در شرايطی است که بيشتر سينماهايی که در اختيار دارد در مالکيت خود حوزه هنری نيست، بلکه سينماهايی است که مصادره شده و در اختيار اين نهاد قرار گرفته است، پس بايد اين سينماها در اختيار سينمای ملی قرار گيرد نه اين‌که تيشه‌ای باشد برای ضربه زدن به فرهنگ و هنر کشور. در کلامی بايد بگويم که سينماهای در اختيار حوزه هنری به ابزاری سياسی تبديل شده تا به واسطه آن سياست‌های حوزه هنری تبليغ و در گامی ديگر با معاونت سينمايی تسويه حساب انجام شود، لذا معتقدم رئيس دولت بايد به ميدان می‌آمد تا در مقابل اين حرکات ايستادگی کند، چون در مواقعی ايستادگی در مقابل اين قبيل رفتارهای غير قانونی از قدرت وزير ارشاد خارج است. وی درباره عملکرد جواد شمقدری (معاونت سينمايی) گفت: زمانی که وی اين پست را تحويل گرفت شعارهای بسيار زيبايی داد، حتی با رفع توقيف از دو فيلم، اميدهای بسياری برای اهالی سينما به وجود آورد، اما در گذر زمان کار به جايی رسيد که وی نيز مجبور شد که برخی فيلم‌ها را توقيف کند، البته اين رويکرد نيز تا حدی زيادی نشئت گرفته از عملکرد حوزه هنری است که تا سال‌ها، نتايجش در سينما باقی خواهد ماند. اين گفته نشان می‌دهد که معاونت سينمايی در دولت بعدی هم کار بسيار سختی در پيش دارد، چون بايد با اين بدعت به وجود آمده مقابله کند.

 وی راهکار مقابله با بدعت‌های پيش آمده در سينما را چنين توصيف کرد: بايد شرايطی در سينما پيش آيد تا 80 سينمای در اختيار حوزه هنری به بخش خصوصی واگذار شود تا هيچ نهادی به خود اجازه ندهد خود را فراتر از قانون بداند. آن‌گاه است که شاهد رونق سينمای ملی خواهيم بود. در ضمن در آن زمان است که می‌توانيم ارزيابی درستی از عملکرد معاونت سينمايی داشته باشيم.  وی در پاسخ به اين سوال که راه‌‌اندازی شورای عالی سينما و سازمان سينمايی چه نتايج مثبتی برای سينما در پی داشته، تصريح کرد: شورای عالی سينما به خودی خود امر پسنديده است چون عالی‌ترين مقام اجرايی کشور را درگير سينما می‌کند، اما بايد ديد ورود عالی‌ترين مقام اجرايی کشور، خروجی هم برای سينما در پی داشته است؟ اين سؤال در شرايطی مطرح می‌شود که هنوز درباره مسائل پيش پا افتاده مالياتی که سينماگران سال‌هاست درگير آن هستند تصميم درستی گرفته نشده است. درباره سازمان سينمايی هم بايد بگويم تنها تغيير نامی انجام شده است، اما در عمل شاهد تغييرات خاص ساختاری نبوده‌ايم. برای مثال به بحث پولی اشاره می‌‌کنم که قرار بود با راه‌اندازی سازمان سينمايی وضع سينما بهتر شود، اما در عمل شاهد تغيير مثبتی برای سينما نبوديم.

 ساداتيان در پاسخ به سؤال پايانی مبنی بر اينکه در معاونت سينمايی دولت دهم تا چه حد از فيلم‌های دينی و ارزشی حمايت شده است؟ خاطرنشان کرد: اتفاقا عملکرد کليت سينما در اين دوره به گونه‌ای بوده که جلوی تفکر فيلم‌های معناگرا گرفته شده است، وضعيتی که سبب شده ‌فيلم‌هايی رشد کنند که عمدتا مضامينی سطحی دارند و از جای خاصی هم نقد نمی‌کنند و در عمل خنثی هستند. در اين ميان نهادی چون حوزه هنری هم که ادعای حمايت از آثار ارزشی را دارد با عملکرد خود در حقيقت جلوی فيلم های متفکر را گرفته است.