استیو مک‌کوئین، کارگردان سیاه‌پوست و انگلیسی فیلم دوازده سال بردگی با کسب جایزه بهترین فیلم اسکار، اولین کارگردان سیاه‌پوست تاریخ سینما نام گرفت که فیلم اش اسکار بهترین فیلم را گرفته است.

به گزارش ایسنا، مک‌کوئین که جایزه اسکار بهترین فیلم خود را به تمام بردگان جهان تقدیم کرد، متولد نهم اکتبر 1969 در لندن است که علاوه‌بر چندین فیلم کوتاه، سه فیلم گرسنگی (2008)، شرم (2011) و دوازده سال بردگی (2013) را در کارنامه سینمایی دارد و موفق شد با جدیدترین فیلمش و کسب جوایز بهترین فیلم جوایز گلدن گلوب، بافتا و اسکار، از کارگردانی نه چندان سرشناس به ستاره‌ای نوظهور مبدل شود.

مک‌کوئین در فیلم دوازده سال بردگی تصویری موثق از تاریخ برده‌داری آمریکا را در اختیار مخاطب قرار می‌دهد که پیش از این در هیچ فیلمی نظیر آن را ندیده‌ایم. این فیلم که به زیباترین شکل ممکن به مسأله نژادپرستی و برده‌داری می‌پردازد، داستان یک سیاهپوست آزاد به نام سالومون نورثروپ است که در دوران برده‌داری با همسر و فرزندانش در ساراتوگای نیویورک زندگی می کند اما یک شب توسط چند نفر اراذل و اوباش اغفال شده، به وسیله آنها مسموم و به‌عنوان برده فروخته می شود. به هوش که می‌آید، خود را در غل و زنجیر می‌بیند. سپس به مزارع پنبه در جنوب آمریکا برده می‌شود، جایی که ابتدا توسط یک برده‌دار به نام ویلیام فورد خریده شده و بعد از آن به ادوین اپس (مایکل فاسبندر) فروخته می‌شود. نورثاپ ۱۲ سال از زندگی خود را به‌عنوان یک برده جنوبی می‌گذراند.

12 سال بردگی چالش‌های بزرگی را برای کارگردانش استیو مک‌کوئین به همراه داشت است. کار کردن در گرمای طاقت‌فرسای ایالت لوئیزیانا با گروهی عمدتا غیرآمریکایی برای بازگو کردن داستانی مرتبط با یکی از تاریک‌ترین نقطه‌های تاریخ آمریکا یعنی "برده‌داری" در حالی بر دوش مک‌کوئین بوده است که این کاگردان انگلیسی در تمام طول 35 روز فیلمبرداری فیلم تنها یک دوربین برای به تصویرکشیدن کل فیلم در اختیار داشته است. اما محصول تکان‌دهنده این تلاشها توانست علاوه بر کسب جایگاهی جدید و ممتاز برای این کارگردان در عرصه سینمای جهان به نوعی دادخواهی 21 میلیون برده‌ای باشد که به گفته مک‌کوئین هنوز در در قرن بیست و یک میلادی بر روی سیاره رمین زندگی می‌کنند.

وی همچنین جوایز سینمایی متعددی از جمله جایزه بافتا برای کارگردان نوظهور برای فیلم شرم، دوربین طلای جشنواره کن با فیلم گرسنگی (2008)، هوگوی طلایی جشنواره فیلم شیکاگو با گرسنگی (2008)، کشف سال آکادمی فیلم اروپا برای فیلم گرسنگی، جایزه فیپرشی جشنواره ونیز با فیلم شرم در سال 2011 و همچنین جایزه گوچی جشنواره ونیز با گرسنگی در سال 2008 کسب کرده است.