اگر می خواهیم پیشرفت کنیم باید از فیلمسازان جوان حمایت شود

عمار باستان فرد فیلمساز جوانی است که سال ها در سمت مدیر تصویربرداری سینما فعالیت داشته و در نخستین دوره برگزاری جشنواره فیلم های ویدیویی با فیلم سیلی شیرین در بخش مسابقه حضور دارد. باستان فرد پس از حضور در غرفه سایت پرده سینما به سوألات ما در رابطه با دشواری های اولین تولید فیلم بلند اش پاسخ داد و همچنین نظرات خود در مورد پروسه تولید فیلم و برگزاری جشنواره های متعدد فیلم در کشور را بیان نمود.

سیلی شیرین اولین فیلم من در این سطح است. من پیش از این کارهای مستند نیز داشتم اما خیلی وقت بود که دغدغه ساخت این کار را در ذهن ام می پروراندم. کار اصلی من فیلمبرداری است و مدت ها در تلویزیون نیز کار کرده ام. من پیش از تولید فیلم ام کارهای بسیاری در ویدیو رسانه می دیدم که از نظرم بسیار ضعیف بودند. کم کم به جایی رسیدم که دیدم کسانی که کاری در سینما نکرده اند و هیچ پیشینه ای هم در سینما ندارند ناگهان کارگردان شده اند. بعد از این بود که تصمیم گرفتم اولین فیلم ام را تولید کنم و برای همین قضیه هم خیلی به دنبال تهیه کننده و سرمایه گذار گشتم. همه دوستانم خوشبختانه با کمترین هزینه و حتی رایگان حاضر به کمک کردن به من شدند. در این فیلم خیلی ها کار اولشان است و ما با وجود مشکلات بسیار زیاد کار خود را انجام دادیم.

شما فیلمنامه را خودتان نوشته بودید و دنبال تهیه کننده رفتید یا این که پیشنهاد فیلمنامه از سوی شخص دیگری بود؟

آقای کریم خودسیانی که یکی از دوستان دوران دانشگاهیم بود برخی از طرح هایش را به من داد و من خواندم و از سیلی شیرین که نام قبلی اش سه، دو یک بود خوشم آمد. بازیگرانی که من داشتم مثل امیر غفارمنش من را خیلی کمک کردند. امیر انسانی خوش رو و پر انرژی و گاه شوخ طبع است. او همیشه به کل اکیپ روحیه و انرژی می داد. امیر خیلی به من کمک کرد و همه چیز دست به دست هم داد تا ما توانستیم طی 16 روز فیلمبرداری را به اتمام برسانیم. ما دو هفته نیز درگیر پیش تولید فیلم بودیم.

از همان اول همین تهیه کننده را در نظر داشتید؟

ما دو گزینه داشتیم که هر دو به عناوین مختلف مخالف کار من بودند و اظهار می داشتند که من نمی توانم کارگردانی فیلم داستانی را انجام دهم و این در حیطه کاری من نیست. اما خوشبختانه پس از این نا امیدی آقای دکتر محمد علیزاده به من کمک کردند و بعد از صحبت های اولیه ایشان از ساخت این فیلم استقبال کرده و این فیلم را به تولید رساندیم. سرمایه گذار نیز مرا بر سر یک فیلمبرداری دید و از من خواست که برای تولید فیلم از او استفاده کنم.

خوب بعد از انجام این کارها چه مشکلاتی بر سر راه داشتید؟

ما مشکلات زیادی از جمله عدم هماهنگی بین افراد داشتیم. که خوب به شکر خدا بعد از مدتی مشکلات تمام شد و فیلم به تولید رسید.

ما برای فروش فیلم خیلی اذیت شدیم. با کمک و انرژی بچه ها فکر می کنم کارمان خوب از آب در آمد. من با استفاده از لنز های جدید و تکنولوژی های جدید خواستم کار نوینی انجام دهم. کار با این لنزها کمی سخت بود اما هنگام دیدن بازدهی کار می دیدم که به سختی اش می ارزید. در این کار من به دنبال کیفیت بالا بودم و خوشبختانه این اتفاق برایم افتاد. ما خیلی انرژی گذاشتیم و چندین موسسه رسانه های تصویری رفتیم و دیدیم که مقدار مبلغ پیشنهادی شان برای خرید فیلم بسیار کمتر از هزینه فیلم بود. برایم عجیب است که مسئولین این قدر حرف از حمایت، جلوه های ویژه و غیره می زنند و چرا این قدر قیمت های نادرست می دهند و برای قیمت گذاری روی یک اثر فرهنگی که در واقع قیمت ندارد کارشناسی نمی کنند. به عنوان نمونه شما در مراسم افتاحیه نخستین جشنواره فیلم های ویدیویی سخنان مهندس ضرغامی را شنیدید اما من خیلی دوست دارم از نزدیک ایشان را ببینم و بگویم که از ما فیلمسازان جوان هیچ حمایتی نمی شود. چطور وقتی ما بودجه نداریم می توانیم به سراغ جلوه های ویژه برویم، کدام سرمایه گذاری پیدا می شود که بیاید و روی زندگی اش ریسک کند تا من جوان بتوانم فیلم ام را بسازم؟ طرح ما طرح بسیار مناسبی برای نسل های مختلف و مخصوصاً نسل جوان است اما وقت فیلم را نشان می دادیم ایرادهای بی خود از ما می گرفتند و مثل گوسفند فروش ها و یا هر چیز دیگر روی فیلم ما برای خرید چانه می زدند. برای یک فیلم باید کارشناسی شود و قیمت ها مشخص شوند. برای خوب در آمدن فیلم به جز کارگردان، فیلمنامه نویس و غیره نیاز به بازیگر خوب نیز داریم. در قسمت بازیگر هیچ قاعده ای نیست، ما برای انتخاب بازیگر از ده میلیون تومان تا 45 میلیون تومان هم پیشنهاد داشتیم. بعضی موارد را می شود با تبلیغ، دوستانه ارزان تر و یا حتی رایگان استفاده کرد اما همیشه این اتفاق نمی افتد.

اشاره کردی که فیلم ات طرح مناسبی برای نسل های مختلف است، کار در چه سبک و ژانری است؟

ژانر فیلم اجتماعی- کمدی است. موضوع فیلم اختلاس از یک بانک است که دو برادر دو قلوی همسان که یکی رئیس بانک است و دیگری تعمیر موتورسیکلت انجام می دهد درگیر قصه اختلاس از بانک می شوند.

ارزیابی ات در مورد جشنواره فیلم های ویدیویی تهران چیست و آیا به نظرت این جشنواره می تواند برای نسل جوان فیلم سازان مفید باشد و پتانسیل لازم برای تولید فیلم های فاخر و ارزشمند را درون آن ها به وجود بیاورد؟

هر اتفاقی که در غالب جشنواره و کنگره و جشن و امثالهم برای سینما بیفتد قطعاً تأثیر مفید دارد. برای خیلی از فیلم سازان انگیزه ایجاد می کند اما این در واقع کافی نیست. اگر می خواهیم سینمای مان پیشرفت کند باید از فیلم سازان حمایت شود. من متأسفم برای خیلی از مسئولین و قدیمی های سینما که فیلم های ویدیویی را جدی نمی گیرند. حتی خیلی بد در مورد فیلم های ویدیویی صحبت می کنند و متأسفانه از آن به عنوان یک کار بچه گانه نام می برند. سوالی از آن ها دارم که اگر دیجیتال آن موقع زودتر از 35 دستشان می افتاد این قدر تعصب روی 35 داشتند؟ من مطمئنم که حرف شان عوض می شد. فیلم سازهایی را دیدم که از 35 به دیجیتال آمدند اما به دلیل نداشتن سواد کافی نتوانستند از پس اش بر بیایند. دیجیتال در همه جای دنیا مقوله ای بسیار حرفه ای است. امروزه بسیاری از جشنواره های معتبر دنیا فیلم های دیجیتال را حمایت می کنند. از نظر من مهم نگاه است که باید درست و معقول باشد.