اگر از حاشیه ها و بحث ها و جدل های چند روز اخیر جشنواره فیلم فجر بگذریم پس از اعلام اسامی فیلم های دو بخش سودای سیمرغ و نگاه نو که شب گذشته توسط روابط عمومی سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر اعلام شد به این مهم دست میابیم که امیدهای بسیاری در این دوره نا امید شدند!

چرا که طی ماه های اخیر از تعدادی از فیلم ها مانند زندگی خصوصی آقای محمودی و بانو به کارگردانی سید روح الله حجازی، همه چیز برای فروش به کارگردانی امیر ثقفی، احتمال معکوس (آسمان زرد کم عمق) به کارگردانی بهرام توکلی، فرزند چهارم به کارگردانی وحید موسائیان، چ به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا، به خاطر پونه به کارگردانی هاتف علیمردانی، ابرهای ارغوانی به کارگردانی سیامک شایقی، آشغالهای دوست داشتنی به کارگردانی محسن امیر یوسفی و بسیاری دیگر از فیلم ها به عنوان امیدهای سی و یکمین جشنواره فیلم فجر یاد  می شد، امیدهایی که به دلیل رأی هیئت انتخاب باعث نا امیدی برای طیف وسیعی از اهالی سینما شدند.

البته در این میان چند فیلم مانند آشغالهای دوست داشتنی به دلیل عدم اتمام کارهای فنی تا دقایق پایانی آماده نشدند و خود به خود هیئت انتخاب مجبور به کنار گذاشتن آن ها شد اما فیلم های مهم دیگری در این میان بودند که با توجه به سبقه فیلمسازان و اخباری که در مورد آنها منتشر شده بود همگی جزو شاخص ترین فیلم های سال سینمای ایران محسوب می شدند که به دلیلی نامعلوم از حضور در ماراتن جشنواره بازماندند.

عدم انتخاب فیلم های شاخص تنها در بخش فیلم های مسابقه سینمای ایران مطرح نیست چرا که در بخش مسابقه فیلم های اول (نگاه نو) نیز همین امر به چشم می خورد به نحوی که بسیاری از فیلم هایی که سر و صداهای زیادی به راه انداخته بودند در این فهرست جایی ندارند. از این بین می توان به فیلم هایی همچون پرویز به کارگردانی مجیذ برزگر، مهمونی کامی به کارگردانی علی احمد زاده، و لرزاننده چربی به کارگردانی محمد شیروانی نام برد.

عدم حضور این فیلم ها و حضور فیلم هایی همچون تجریش ناتمام به کارگردانی پوریا آذربایجانی، برلین منفی هفت به کارگردانی رامتین لوافی پور و یا من از سپیده صبح بیزام به کارگردانی علی کریم که همگی جزو دومین آثار بلند کارگردانان شان محسوب می شوند نیز در این میان کمی عجیب می نماید. حضور این فیلم ها در بخش نگاه نو که امسال قرار بود بر خلاف سال های گذشته تنها فیلم های اول فیلمسازان را به نمایش درآورد کمی عجیب می نماید. همین امر باعث شده تا از شب گذشته تا کنون بسیاری بر عملکرد هیئت انتخاب و دست های پنهانی که پشت پرده این انتخاب ها بوده تردید نمایند. فیلم های مهمی که در بخش نگاه نو با بی مهری مواجه شده اند جزو فیلم هایی هستند که همگی اذعان بر آن دارند که به دلیل ممیزی ها از حضور در این دوره از جشنواره کنار گذاشته شده اند.

فهرستی که به گود مسابقه این دوره از جشنواره راه پیدا نکردند همگی جزو مهمترین و شاخص ترین آثار سال سینمای ایران قلمداد می شدند که در میان آن ها چندین پروژه فاخر میلیاردی نیز به چشم می خورد. فیلم هایی که همگان به طور قطع و یقین ایمان داشتند که نه تنها در بخش مسابقه حاضرند بلکه تمامی جوایز این دوره از جشنواره را نیز به خود اختصاص خواهند داد.

از سوی دیگر یکی از جالب ترین نکات عدم حضور فیلم آقای الف به کارگردانی علی عطشانی در بخش مسابقه سینمای ایران است. فیلمی که از آن به عنوان اولین فیلم سه بعدی سینمای ایران نام برده می شد و تبلیغات زیادی هم برای حضور آن در جشنواره فیلم فجر صورت گرفته بود و به نوعی رشد و اعتلای سینمای ایران در زمینه های فنی را به رخ می کشید.

در بخش مسابقه سینمای ایران شاید تنها چند فیلم معدود قابل دفاع از جمله چه خوبه که برگشتی به کارگردانی داریوش مهرجویی، هیس، دخترها فریاد نمی زنند به کارگردانی پوران درخشنده، کلاس هنرپیشگی به کارگردانی علیرضا داوود نژاد، دربند به کارگردانی پرویز شهبازی، حوض نقاشی به کارگردانی مازیار میری و امثالهم وجود داشته باشد اما به جرأت می توان با  تکیه بر سوابق سایر فیلمسازانی که که نام فیلم هایشان در این فهرست به چشم می خورد اظهار داشت که هیچیک از آن ها شایستگی حضور در بخش مسابقه را ندارند.

حال باید منتظر ماند و دید واکنش اهالی سینمای ایران نسبت به این فهرست ها چه خواهد بود؟