این مطلب به صورت روزانه تکمیل و ارسال می گردد...

بعد از سال ها عاشق سینه چاک و دلخسته جشنواره بودن و هزار جور شور و اشتیاق داشتن برای شروع جشنواره امسال آن رمق و دلخوشی همیشگی را برای شروع آن نداشتم...

دلیلش هنوز برای خودم روشن نیست که چرا و چطور به یکباره این تغییر حالت درونم به وجود آمده است اما هرچه هست امروز با آغاز این رویداد حالم بدتر از قبل شد...

ورود به برج میلاد بسیار شوکه کننده بود...

وضعیت جشنواره امسال از همه نظر افت بسیار محسوسی را نسبت به دوائر گذشته داشته و بی شک و به اذعان بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر عقبگردی جدی را متحمل شده است.

هرچه جشنواره سی ام با دبیری محمد خزاعی از شکوه و عظمت بالایی برخوردار بود و براستی نوید بخش تجلی و تعالی جشنواره فیلم فجر شده بود جشنواره سی و یکم در همین روز اول امیدها را نا امید کرد...

این نا امیدی ها از خیلی جاها شروع شد...

فیلم های به نمایش درآمده در کاخ جشنواره در اولین روز حال بسیاری از منتقدان و خبرنگاران را گرفت.

فیلم هایی به شدت ضعیف، فاقد کیفیت و در حد تله فیلم های بسیار معمولی و پیش پا افتاده که رسماً نام و عنوان سینما را نمی توان بر آن ها گذاشت...

آقای الف به کارگردانی علی عطشانی که از آن به عنوان رکن و شاخصه اصلی این دوره از جشنواره نام برده می شد فیلمی به شدت ضعیف و سردستی بود که تنها رنگ و بوی یک فیلم سه بعدی را با خود به همراه داشت، فیلمی همراه با فیلمنامه ای پیش پا افتاده و بسیار ضعیف که به هیچ وجه نتوانست نظرات منتقدان را به سوی  خود جلب نماید.

از سوی دیگر از همان ساعات آغازین صبح قطع پخش همین فیلم در ایوان شمس نشان داد که حرف های مسئولان برگزاری جشنواره همه و همه در حد شعار است و هیچ نظارتی روی سیستم های پخش نبوده و حتی تست قبلی هم برای پخش فیلم ها صورت نگرفته است این مهم زمانی بیشتر نمود پیدا می کرد که این قطع و وصل شدن و آمدن تصاویر عجیب روی فیلم ها در برج میلاد هم ادامه یافت!

از طرف دیگر ناخن خشکی عجیب و خست شوکه کننده ستاد اجرایی در این دوره از جشنواره همگان را شوک زده کرد.

اصحاب رسانه در اولین روز جشنواره حتی آب هم برای خوردن پیدا نمی کردند و تنها یک لیوان چای در ساعات بعدازظهر آن هم با ارائه کارت و دریافت بن به آن ها تعلق می گرفت!

این مهم در حالی است که طی سال های اخیر همواره انواع و اقسام نوشیدنی ها و شیرینی ها در اختیار اصحاب رسانه ای بود که از صبح تا شب تنها برای این جشنواره مشغول به خدمت رسانی بودند اما دریغا که زحمات آن ها اینگونه نادیده انگاشته شده و بدتر از آن به آن ها توهین شد... چرا که در طبقه زیرین برج میلاد برای مهمانان خارجی میزهایی مملو از شیرینی و آب معدنی و آبمیوه تدارک دیده شده بود و این یعنی خبرنگاران ایرانی بی ارزش هستند و خبرنگاران خارجی مهم و ارزشمند!

این موضوع موجب شد تا بسیاری از خبرنگاران و اصحاب رسانه اعتراضاتی را به نحوه خدمات رسانی این دوره از جشنواره داشته باشند و بسیاری از آن ها عنوان کردند که با خود باید توشه و مواد خوراکی و غذا و چای به برج میلاد بیاورند...

همچنین بسیاری از خبرنگاران از جمله بنده در این روز موفق به دریافت فیش غذا نشدند چرا که اعلام شد تنها 400 پرس نهار برای بیش از 2 هزار نفر آدم درنظر گرفته شده است!

این مهم باعث شد تا بسیاری از خبرنگاران که از شب قبل گرسنه و تشنه از افتتاحیه به منازل خود بازگشته بودند تا اواخر شب تشنه و گرسنه بمانند و بعضاً خود را مورد لعن و نفرین قرار دهند که چرا سال های قبل این همه از خدمت رسانی شایسته ستادهای برگزاری بد گفته اند!

همچنین عدم تعبیه صندلی برای استراحت خبرنگاران به ویژه منتقدان و خبرنگاران میانسال و پیشکسوت و همچنین تعداد محدود کامپیوتر یکی دیگر از نکات عجیب این دوره از جشنواره فیلم فجر است!

روز دوم

اعتراض ها به ثمر نشست!

با ورود به کاخ جشنواره رسماً تغییر شگفت انگیز دست اندرکاران اجرایی جشنواره محسوس بود.

گذاشتن سماورهای بزرگ با ظرف های بزرگ پر از قند برای پذیرایی از اهالی رسانه و مهمانان کاخ جشنواره یکی از نکات قابل تأمل بود که نشان داد باید همیشه به مسئولین اعتراض کرد تا کارهایشان را درست انجام دهند هرچند که این اعتراض ها گاهاً بی ثمر است و مسئولین گوش شنوایی ندارند.

همچنین در این روز تعداد اندکی صندلی در راهروهای برج میلاد برای استراحت خبرنگاران و منتقدان در نظر گرفته شد که البته آن ها مجالی برای نشستن روی آن ها پیدا نمی کردند چرا که بسیاری بودند از ناشناسان مهمانان جشنواره که روی آن ها جلوس فرمایند. این قضیه تا اکران فیلم آسمان زرد کم عمق به کارگردانی بهرام توکلی نیز ادامه داشت. اکران جدیدترین فیلم توکلی در حالی بود که جمعیت بسیار زیادی برای تماشای این فیلم به برج میلاد آمده بودند و حدود یک ساعت قبل از آغاز اکران فیلم تقریباً سالن اصلی مملو از جمعیت شده بود. البته این جمعیت افرادی بودند که کمترین ارتباطی را با جشنواره نداشتند و معلوم نبود به کدامین دلیل منطقی در کاخ جشنواره حضور پیدا کرده بودند این افراد نه چهره های شاخص و آشنای فرهنگ و هنر بودند نه منتقد سینمایی و نه خبرنگار همین امر باعث شد تا اغلب خبرنگاران نتوانند برای تماشای فیلم در سالن اصلی بنشنند و به همین جهت اعتراضات بی شماری را نسبت به مسئولان اجرایی جشنواره برای حضور افراد بی ربط ابراز داشتند. اغلب اصحاب رسانه مجبور شدند فیلم توکلی را در بدترین شرایط ممکن در بالکن برج میلاد به نظاره بنشینند ئ در نهایت هم به دلیل کیفیت بسیار پایین فیلم خود را مورد لعن و نفرین قرار دهند که اصلاً به چه جهت به تماشای فیلمی بی سر و ته نشسته اند.

از بهرام توکلی که فیلم های شاخصی همچون پابرهنه در بهشت و اینحا بدون من را در کارنامه خود داشت انتظار می رفت با جدیدترین فیلمش نظرات منتقدان را به سوی خود جلب نماید که متأسفانه این مهم اتفاق نیفتاد و یکی از امیدهای اصلی جشنواره نا امید شد!

همچنین عدم برگزاری نشست پرسش و پاسخ این فیلم و شایعه ترس توکلی از اصحاب رسانه در ساعات پایانی شب بسیار شنیده می شد.

یکی دیگر از نکات مهمی که تا پایان روز دوم جشنواره خودنمایی می کرد عدم حضور حتی یک فیلم خوب در روزهای آغازین جشنواره بود و همین امر باعث شد تا تردیدها نسبت به عملکرد هیئت انتخاب بیش از گذشته جلوه و نمود عینی پیدا کند.

زمان محدود پذیرایی از اصحاب رسانه و همچنین عدم اجازه نقد و بررسی فیلم ها در نشست های فیلم ها که به نوعی به جلسه ای برای تعریف و تمجید از فیلم های سخیف و بی ارزش این روزها بود یکی دیگر از نکات مهمی بود که اغلب خبرنگاران به آن ها اعتراض داشتند.

از سوی دیگر بی احترامی نسبی دست اندرکاران اجرایی و حسارت برج میلاد که در برخی از مواقع با قلدری با اصحاب رسانه برخورد می کردند نیز یکی از نکات منفی بود که طی این دو روز در برج به چشم می خورد.

عدم هماهنگی و قلدر مآبی یکی از رسانه های سینمایی مبنی بر اشغال فضای عظیمی از برج میلاد برای برپایی غرفه نیز یکی از مسائلی بود که طی دو روز اول درگیری های زیادی را بین مدیران مسئول غرفه های مستقر در برج میلاد به وجود آوره بود. مسئول غرفه یکی از روزنامه های سینمایی اعتراض زیادی به حق کشی ها در مورد نحوه انتخاب غرفه داشت.

یکی از مهمترین مسائل طی این دو روز که مشکل زیادی را برای خبرنگاران به وجود آورده بود قطع و وصل مکرر برق غرفه ها و همچنین عدم اختصاص پریز و یا حتی سه راهی برق برای لپ تاب ها و استفاده اصحاب رسانه از برق برج میلاد بود.

روز سوم

روز سوم جشنواره پر از حاشیه بود. قبل از هرچیز دیگر جار و جنجال مسئولان یکی از سایت های سینمایی کشور که از روز اول به دنبال غرفه بودند با دیگر رسانه ها بالا گرفت به نحوی که در ساعات پایانی شب یکی از مسئولان سایت مزبور با خبرنگاران یکی از روزنامه ها درگیری لفظی پیدا کرد که منجر به جمع شدن تعداد کثیری از اصحاب رسانه در محل گردید. یکی از مسئولان روابط عمومی جشنواره تا پایان شب مرتباً در رفت و آمد بود تا بتواند مشکل این سایت را حل کند.

همچنین مصاحبه قربان محمدپور با یکی از نشریات در خصوص اینکه خبرنگاران فیلم به شدت بی ارزشش را مورد نقد قرار داده و در سالن فیلمش را هو کرده بودند نیز یکی دیگر از حاشیه های سومین روز جشنواره بود. محمد پور این تماشاگران را آدم های تماشاگر نما خوانده بود که هیچ چیز از سینما نمی دانند و تنها برای اغتشاش به برج میلاد می آیند.

همچنین در این روز یکی دیگر از اعتراضات خبرنگاران در خصوص پذیرایی از اصحاب رسانه به ثمر نشست و در ساعت های مختلف از خبرنگاران با چای و شیرینی بدون دریافت بن و فیش پذیرایی شد. البته همچنان عدم وجود آب و تشنگی مفرط خبرنگاران را بسیار آزرده خاطر ساخته بود که البته این مهم همچنان حل نشده باقی مانده است.

یکی دیگر از موارد مهم تا پایان روز سوم جشنواره عدم اکران فیلم های شاخص بود به نحوی که اغلب خبرنگاران، نویسندگان سینمایی و منتقدان تردید زیادی بر عملکرد هیئا انتخاب داشتند و فیلم های این دوره از جشنواره را فیلم های بی کیفیت برشمردند.

یکی دیگر از نکات مهم در این روز این بود که بسیاری از خبرنگاران هنگام دریافت فیش عذا با این جمله مواجه می شدند که شما قبلاً از کارتتان استفاده کرده اید که این مهم باعث اعتراض زیادی از سوی اصحاب رسانه شده بود.

همچنین در این روز شنیده شد که بسیاری از منتقدان صاحب نام سینمای ایران که طی روزهای برپایی جشنواره بر خلاف هر سال در برج میلاد حاضر نشده بودند به دلیل عدم صدور کارت از سوی دبیرخانه جشنواره بوده است. این در حالی است که افرادی که طی روزهای اخیر در برج میلاد حضور دارند اغلب هیچ ارتباطی با سینما ندارند و این مهم باعث شده بسیاری از خبرنگاران از خود سوأل کنند که آیا جشنواره سینمایی برای چه کسانی است؟ 

روز چهارم

چهارمین روز از سی و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر با اتفاقات و حواشی زیادی همراه بود در این روز نشست خبری فیلم یک دو سه... پنج به جنجال کشیده شد. دلیل این جنجال محمدرضا شهیدی فر مجری این نشست بود که نگذاشت یکی از عوامل زحمتکش این فیلم سینمایی برای حضور در نشست بالای صحنه برود و این امر ا اعتراضات گروه فیلمسازی به ویژه همایون ارشادی مواجه شد که کار وی را کاری زننده و زشت قلمداد کردند.

طی این دوره از جشنواره تمامی منتقدان و نویسندگان سینمایی از عدم حضور منتقدان نام آشنا و شاخص برای اداره این نشست ها گله مند هستند و شهیدی فر را گزینه ای نا مناسب برای اجرای این نشست ها می دانند.

سرانجام پس گذشت چهار روز از جشنواره فیلم فجر آمار مردمی جشنواره مشخص شد و در میان فیلم‌ها، هیس دخترها فریاد نمی‌زنند پوران درخشنده تا روز شنبه 14 بهمن ماه بهترین فیلم از نگاه تماشاگران معرفی شد.

 روز پنجم

یکی از حواشی های مهم این روز که سر و صدای زیادی در صابر ابر بازیگر سینما و تئاتر که برای دیدن فیلم از تهران تا بهشت به سالن همایش‌های برج میلاد آمده بود برای ورود به سالن با مشکل مواجه شد.

این بازیگر برای ورود به سالن همایش‌های برج میلاد به دلیل آنچه نداشتن که کارت از سوی ماموران حراست عنوان می‌شد، با مشکل مواجه شد. با پادر میانی یکی از ماموران انتظامی صابر ابر از گیت ورودی رد شد و وارد سالن نمایش شد.

پس از این اتفاق ماموران انتظامی و تعدادی از افراد انتظامات سالن همایش‌های برج میلاد صابر ابر را از داخل سالن به بیرون هدایت کردند.

آن‌ها معتقد بودند که ابر کارت داشته اما از نشان دادن کارت خود ممانعت به عمل آورده است.

صابر ابر هم معتقد بود که رفتار ماموران انتظامات و کنترل با او خوب نبوده است.

از سوی دیگر در ساعات پایانی شب و بعد از اکران فیلم از تهران تا بهشت درگیری شدیدی میان یکی از مأمورین حراست برج میلاد با خبرنگاران صورت گرفت. این در حالی بود که یزدان عشیری مدیر روابط عمومی جشنواره نیز در محل حاضر بود و سپس برای حل مشکل خبرنگار با مأموران حراست وارد گفتگو شد.

مأموران حراست از روز اول جشنواره برخوردهای بسیار بدی را با اصحاب رسانه داشته اندکه یکی از این برخوردها با شخص بنده بعد از نشست جنجالی فیلم یک دو سه... پنج نیز صورت گرفت. به هر حال معلوم نیست این چه رفتاری است که با منتقدان، اهالی رسانه و مطبوعات صورت می گیرد، کسی نیست سوأل کند اینجا یک جشنواره فرهنگی و سینمایی است یا میدان جنگ؟

همچنین در ادامه هو شدن فیلم های به شدت نازل این دوه از جشنواره فیلم از تهران تا بهشت به شدت هو شد و از سوی دیگر تنهای تنهای تنها مورد استقبال واقع شد.

شنیده شد که مهناز افشار به شدت از بازی در این فیلم به شدت ابراز پشیمانی کرده است. از سوی دیگر شنیده شد که فیلم جدید مهرجویی در سینماهای مردمی با استقبال بسیار کمی از سوی تماشاگران روبرو شده و بسیاری از نیمه های نمایش فیلم سالن های سینما را ترک کرده اند.

برای اولین شب در سی و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر مراسم آتش بازی مختصری در محوطه روباز مرکز همایش های برج میلاد برگزار شد که البته در سال های قبل این مراسم هر شب برگزار می گردید.

همچنین در این روز اختتامیه مراسم بین الملل جشنواره برگزار شد که از میان خبرنگاران کمتر کسی به اختتامیه بین الملل رفت و همه ترجیح دادند در روزهای باقی مانده جشنواره در کاخ جشنواره بمانند و با دوستان و آشنایان خود گپ و گفت کنند.

 روز ششم

ششمین روز جشنواره از آغازین ساعات صبح با ازدحام زیادی از تماشاگران که برای دیدن فیلم رسوایی ده نمکی به برج میلاد آمده بودند شروع شد.

این ازدحام تا ساعات پایانی شب در برج میلاد ادامه داشت.

در ششمین روز جشنواره برای دومین روز متوالی مراسم آتش بازی در محوطه روباز برج میلاد برگزار شد که با استقبال بسیار خوبی از سوی حاضران روبرو گشت.

اما از طرف دیگر هرچند که فیلم های اصلی در این روز حواشی آن چنانی را در برج میلاد بر پا نکردند اما فیلم مستند حاج کاظم به کارگردانی مسعود نجفی حواشی زیادی را در برج میلاد بر پا کرد.

مدیر روابط عمومی سازمان بنیاد شهید و امور ایثارگران حواشی زیادی برای این فیلم ایجاد کرد. وی پس از پایان نمایش فیلم گفت: معتقدم در این مستند نکاتی مطرح شده که بی‌انصافی است و ای‌کاش حرف بنیاد شهید را هم می‌شنیدید و بعد آن را می‌ساختید. شما با ساخت این مستند در حق این جانباز ظلم کرده‌اید.

مسعود نجفی نیز در پاسخ گفت:شما تمام سعی خود را کردید که این مستند نمایش داده نشود در حالی که به نظرم بهتر بود از آن حمایت می‌کردید نه اینکه به آن اعتراض داشته باشید.

در این نشست تعداد کثیری از مسئولین و دست اندرکاران سینمای ایران حضور داشتند که البته زور اهالی رسانه بر مسئول بنیاد شهید چربید و به نحوی این غائله ختم به خیر شد!

همچنین در ساعات پایانی شب اعلام شد که فیلم زندگی مشترک آقای محمودی و بانو در آخرین روز جشنواره برای اهالی رسانه در برج میلاد به نمایش در خواهد آمد که البته این امر در ششمین روز جشنواره از سوی مدیر روابط عمومی تکذیب شد و در این میان روی یکی از خبرگزاری ها که عامل انتشار این خبر بود سیاه شد!

گفتم خبرگزاری یاد خیرنگارانی افتادم که دق منتقد شدن و نام منتقد بودن را دارند و به همین دلیل طی روزهای گذشته با التماس و درخواست نظرات خود را به برخی نشریات دسته چندم اعلام  می کنند تا بگویند ما هم منتقدیم البته روابط عمومی جشنواره هم در این زمینه بی تقصیر نیست که به حای اینکه از منتقدین با سابقه سینمای ایران مصاحبه بگیرد از برخی خبرنگاران به عنوان منتقد مصاحبه گرفته و منتشر می کند، گویی که قحط الرجال شده است در این سینما!!!

روز هفتم

هتاکی، و بی حرمتی به خبرنگاران و اصحاب رسانه که به نوعی صاحبان اصلی جشنواره فیلم فجر محسوب می شوند و طی این سال ها همواره بدور از هرگونه چشمداشتی نسبت به پوشش این مهمترین رویداد سینمایی کشور مبادرت ورزیده اند یکی از مهمترین اتفاقاتی بود که در این روز در کاخ جشنواره رخ داد.

این هتاکی و بی حرمتی به اصحاب رسانه آن قدر وسیع و پر رنگ بود که از ساعات ابتدایی صبح تا ساعات پایانی شب ادامه داشت و مأمورین حراست بارها و بارها به طرق مختلف به طرزی بسیار بی ادبانه به هتاکی بر علیه منتقدان و اهالی رسانه برخاستند که این امر واکنش هیچیک از مسئولین جشنواره را با خود به همراه نداشت.

اقدامات عجیب امنیتی برای تردد خبرنگاران در کاخ جشنواره که بعضاً با چک کردن چندین باره کارت های خبرنگاران همراه بود آن هم در حالی که برج میلاد شاهد حضور افرادی بود که هیچگونه ارتباطی با سینما نداشتند و معلوم نیست به واسطه کدامین دوست و آشنایشان توانسته بودند در آنجا حاضر شوند مهمترین توهینی بود که می توانست به خبرنگاران شود از سوی دیگر ازدحام بیش از حد مهمانان جشنواره در سینمای رسانه به حدی بود که شاید مهمترین و عجیب ترین حاشیه جشنواره تا امروز اتفاقاتی است که پیش از شروع فیلم دربند افتاد. به این ترتیب که خبرنگار مرد جوانی در اعتراض به صدور بی رویه کارت برای حضور در برج میلاد و نبود جای کافی برای نشستن خبرنگاران فعال رسانه ها، ناگهان با لپ تاپ خود روی سن رفت و جلو پرده نشست.

حتی حضور حراست سالن نیز نتوانست این خبرنگار معترض را از جای خود بلند کند. در نهایت با وساطت خبرنگاران حاضر در سالن این جوان حاضر شد از جلو پرده بلند شود. در نمایش فیلم دربند حضور مهمانان ناخوانده که از روز اول جشنواره شاهد حضورشان بودیم به اوج خود رسید تا جایی که ساعت 19 که نیم ساعت به شروع فیلم مانده بود وقتی خبرنگارانی که بیشترشان از نشست خبری فیلم قبلی خود را به سالن رسانده بودند با جمعیت بسیاری مواجه شدند.

بیشتر صندلی های سالن پر بود و هر نفر با گذاشتن کیف و وسایل دیگرش بر روی صندلی های کناری برای دوستان خود هم جا گرفته بود. ازدحام جمعیت به حدی بود که بیشتر خبرنگاران مجبور شدند روی پله های سالن بنشینند یا اینکه ایستاده فیلم را تماشا کنند. حتی بالکن سالن نیز از جمعیت پر شده بود.

در این میان و بعد از حل شدن مسئله خبرنگار شاکی اتفاق دیگری در سالن رخ داد و آن هم درگیر شدن یکی از افراد تشریفات سالن با خبرنگار برنامه سینمایی هفت بود.

خبرنگار برنامه  هفت  که به همراه یک تصویربردار در سالن نمایش فیلم حضور داشت و از حاشیه های این اتفاق خبر تهیه می کرد با برخورد یکی از مسئولان تشریفات روبرو شد که اصرار داشت وی از سالن بیرون برود. در نهایت این دو نفر با یکدیگر درگیر شدند که این مسئله هم با وساطت مسئول تشریفات سالن حل شد

از طرف دیگر طی روال هر روزه که به صورت رندومی برای دریافت فیش های غذا عده ای خود به خود از سیستم غذا حذف می شوند این بار قرعه به نام یکی از خبرنگاران سایت پرده سینما افتاد که مسئول مربوطه به جای حل مشکل وی با بی حرمتی به سمت او حمله برد و خبرنگار معترض را مورد ضرب و شتم قرار داد که این امر باعث اعتراض شدید یکی از همکاران وی شد و جنجالی عجیب در ساعات ابتدایی شب در سرسرای برج میلاد به وقوع پیوست. این در حالی است که طی روزهای گذشته هم به صورت عجیبی برخورد بسیار بدی از سوی مسئولین تشریفات و حراست جشنواره با اهالی رسانه صورت گرفته است. از طرف دیگر این اقدامات در حالی صورت می گیرد که امسال هیچ سرویس درستی هم به اهالی رسانه داده نمی شود و ایشان با کمترین امکانات در برج میلاد مشغول به کار هستند. جدای از این ها صف های بسیار طویل و طولانی دریافت غذا نیز در این روز باعث شد تعداد کثیری از خبرنگاران نتوانند فیلم های به نمایش در آمده در کاخ جشنواره را تماشا کنند.

از سوی دیگر در این روز فیلم مهرجویی کما فی سابق با بازخورد بسیار بدی از سوی اهالی رسانه روبرو شد و نشست خبری این فیلم هم برگزار نشد. عده ای در این روز دیگر کار مهرجویی را برای سینمای ایران یک سره خواندند و مهرجویی را فیلمسازی تاریخ گذشته قلمداد نمودند و حتی برخی طرفداران وی گفتند که دیگر به تماشای آثار او نخواهند نشست تا یاد و خاطره فیلم های درخشانش را از یاد نبرند!

روز هشتم

اولین فیلم امروز که در کاخ جشنواره به نمایش درآمد فیلم کلاس هنرپیشگی به کارگردانی علیرضا داوود نژاد بود که با تأخیر نزدیک به یک ساعته روی پرده رفت و اهالی رسانه با تعامل هیچ اعتراضی به این امر نکردند اما این فیلم با واکنش های متفاوتی از سوی اهالی رسانه روبرو شد. عده ای فیلم را به شدت بی ارزش و عده ای دیگر فیلم را فیلمی خوب قلمداد کردند. از سوی دیگر هنگام نمایش فیلم بشارت به یک شهروند هزاره سوم عده ای تماشاگر نما با انجام حرکات سخیف و بی خردانه اقدام به تمسخر فیلم دکتر کریمی نمودند و به شدت با سر و صداهای عجیب و غریب می خواستند مانع از ادامه نمایش این فیلم شوند.

روز نهم

روز نهم جشنواره به نحوی شلوغترین و پر ازدحام ترین روز در کاخ جشنواره بود. در این روز کتاب مرور سی دوره جشنواره فیلم فجر به اهتمام مسعود نجفی رونمایی شد که این کتاب با استقبال بسیار خوبی از سوی اهالی رسانه روبرو شد و تعداد کثیری از افراد که تازه از این جریان مطلع شده بودند به سمت سالن کنفرانس سعدی مرکز همایش های برج میلاد حضور پیدا کرده  بودند تا بتوانند این کتاب را دریافت کنند اما مسئولین جشنواره تنها تعداد معدودی کتاب را در اختیار اهالی رسانه قرار دادند و اعلام کردند بقیه کتاب ها به مبلغ 30 هزار تومان به فروش خواهد رسید این در حالی بود که تمامی اهالی رسانه انتظار داشتند بعد از این همه سختی کشیدن کتاب به طور رایگان میان همه توزیع شود.

از سوی دیگر نمایش و اکران فیلم های به شدت نازل در این روزها باعث اعتراض و شگفتگی اهالی رسانه شده بود به نحوی که تعداد کثیری از اهالی رسانه خواستار توضیحات دبیر و روابط عمومی جشنواره در مورد کیفیت پایین فیلم های این دوره از جشنواره که پیش از این اعلام شده بود کیفیت بسیار بالایی دارند شدند و به همین منظور محمدرضا شهیدی فر هنگام رونمایی از کتاب 30 دوره جشنواره فیلم فجر از محمدرضا عباسیان درخواست کرد تا بعد از اتمام جشنواره نشستی با اهالی رسانه در خصوص این مطلب مهم برگزار شود که عباسیان هم برگزاری این نشست را به عهده یزدان عشیری گذاشت.

روز دهم

روز دهم کاخ جشنواره با حضور تعداد اندکی از اصحاب رسانه همراه بود در این روز خلوتی و کم رونقی بیش از حد در ساعات اولیه صبح بیش از هر چیز دیگر در کاخ جشنواره به چشم می خورد و تعداد محدودی از خبرنگاران نیز که در کاخ جشنواره حضور داشتند نیز ترجیح دادند تا در آخرین روزهای دیدارشان با هم عکس یادگاری بیندازند و گشتی در محوطه روباز برج میلاد بزنند به همین ترتیب بازار عکس یادگاری گرفتن در این روز میان اهالی رسانه بسیار داغ بود و همه اهالی رسانه ترجیح دادند بعد از خستی های چند روز گذشته کمی استراحت کنند. 

در همین رابطه بخوانید:

حاشیه نگاری های روزانه در سی و یکمین جشنواره فیلم فجر

نقدهای روزانه علی ناصری بر فیلم های سی و یکمین جشنواره فیلم فجر

یادداشت های روزانه سعید توجهی از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر

سینما بدون نقد نمی ارزد؛ یادداشت های روزانه محمدمعین موسوی از سی و یکمین جشنواره فیلم فجر