پرده سینما

اعتراض به سامان مقدم به خاطر سرقت طرح فیلمنامه «صد سال به این سال ها»

پرده سینما

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

صد سال به این سال هاچند روز پیش فیلم صد سال به این سال ها به کارگردانی سامان مقدم در جشنواره فیلم فجر به روی پرده آمد. اما پس از انتشار نقدهای مثبت و منفی درباره این فیلم در سایت "پرده سینما"، یکی از خوانندگان با ما تماس گرفت و مدعی شد طرح اصلی فیلمنامه صد سال به این سال ها متعلق به او بوده و سامان مقدم بدون اجازه او از طرح مذکور که در سال 1383 با نام «جازیست» به مؤسسه «هدایت فیلم» ارائه شده بوده الگوبرداری کرده؛ و این در حالی است که حتی حقوق معنوی شخص مورد نظر در فیلم صد سال به این سال ها رعایت نشده است. از وی خواستیم تا مستندات خود در خصوص این مدعا را ارائه کند. وی در مقاله ای که در ذیل مشاهده می کنید علاوه بر اعتراض به سامان مقدم به شرح ماوقع پرداخته و خلاصه طرحی را هم که به «هدایت فیلم» ارائه کرده بوده در ذیل مقاله آورده است.

شماره تلفن و نام این شخص نزد "پرده سینما" محفوظ است. وی علت استفاده از حروف مخفف  نام خودش در این مقاله را توضیح داده است. به روایت خودش او نخواسته این تلقی عمومی را از طرح این اعتراض در اذهان عمومی به وجود بیاورد که با این اعتراض در صدد مطرح کردن یا «چسباندن» نام خود به نام سامان مقدم یا نام این فیلم است. «نگارنده با حذف آشكار نام و نام فامیلی خود می خواهد پیشاپیش همه بدانند كه هرگز در پی طی كردن چنین مسیری نبوده و نیست و همان كه فقط خود فیلمساز بداند كه من می دانم و پیگیر ماجرا خواهم بود و جواب قانع كننده ای را به انتظار ایستاده ام، برای نگارنده ی این گلایه كافیست»

علاوه بر آنکه شخص معترض، در پایان یادداشت خود ذکر کرده که «منتظر پاسخی از سوی فیلمساز محترم» خواهد ماند، ما نیز خاطر نشان می کنیم چنانچه سامان مقدم یا هر شخص دیگری در مورد ادعای شخص معترض پاسخی ارائه نماید، "پرده سینما" خود را ملزم به انتشار آن می داند. "پرده سینما" توجه شما را به این مقاله اعتراض آمیز جلب می کند:

 

 

 

قضای پخته، فضای نپخته

 

آیا تو از آنانی كه به تماشا ایستاده اند؟ یا از آنانی  كه كار خویش را به انجام می رسانند؟ یا از آنان كه چشمان خود را به دلخواه یا به اجبار بسته اند و در گوشه ای خفته؟

 

**********

 

اقتضای رسیدن به آرمانها، بر خلاف پندار، چنان نیست كه از هر چیز ناچیز و ثانویه ای چشم بپوشیم، یا از آن بگریزیم. برعكس، كوبنده ترین كار، آشكارساختن صریح وهولناكِ حق و احیای خوبیها و اعتماد به درستی هاست، به گونه ای كه دیگر چیزی از آن مفهوم «غیراصل» و «نا حق» باقی نماند. هدف از نگارش این مطلب چیزی جز همین كه ذكر شد نیست. ان شا الله

 

**********

 

صد سال به این سال هاراوی این ماجرا  به سال 1383 در پروسه ی پیش تولید پروژه ی فیلم سرگیجه (محمد زرین دست) به عنوان دستیار كارگردان ِ پیشكسوت و محترم فیلم  ذكر شده درموسسه و دفتر تولید و پخش «هدایت فیلم» مشغول به همكاری و خدمت شد كه بنا به دلایلی كه از حوصله ی این گلایه خارج است پس از حدود 6 ماه و مختصراً به دلیل طولانی شدن پروژه، جهت رسیدن به مرحله ی تولید با اجازه ی كارگردان محترم فیلم، مشغول ساختن فیلمی شخصی و نیمه بلند شد و از آن پروژه فاصله گرفت و پس از مدتی، بار دیگر و این بار با ارایه ی دو فیلمنامه و ارایه ی طرح آنها به دفتر تولید «هدایت فیلم» جهت مطالعه و بررسی برای امكان ساخت و حمایت مالی، به مسوول روابط عمومی محترم «هدایت فیلم» سپرده شد، تا جهت ارائه و قرائت و نظر دهی مدیران محترم و بزرگوارآن موسسه آقایان مرتضی شایسته و مصطفی شایسته به حضور آن محترمان برسد. كه پس از كش و قوسهای طبیعی وهمیشگی، كه همیشه ی تاریخ سینما به یاد دارد و از آن گریزی نیست، نتیجه بخش نشد كه نشد (با احترام فراوان به  جناب آقای مرتضی شایسته كه علی رغم مشكلات بسیار برای خواندن طرحهای پیشنهادی وقت گذاشتند و نگارنده را به توصیه هایی ارزشمند نیز رهنمون كردند -با سپاس فراوان و احترام ِ بسیار ِمجدد) و حتی تهیه كننده ی محترم دیگر، جناب آقای مصطفی شایسته پس از خواندن یكی از آن دو طرح كه دستاویز نوشتن همین مطلب شده است با ذكر این نكته كه این طرح در راستای تولیدات آن دفتر تولید نیست و با ذكر این مطلب و راهنمایی كه این فیلم، بودجه ای 350 میلیون تومانی را طلب می كند اضافه كردند كه اگر موفق به تهیه ی بودجه شدی! بیاور! ما حمایت می كنیم! این واقعه گذشت و راوی هم آن طرح و فیلمنامه ای كه از لحاظ ارزشی برایش ارجحیتی رتبه اول را داشت و سالیانی بسیار را برای به ثمر رساندنش صرف نوشتن و تحقیق كرده بود در كنار طرح ها و فیلمنامه های دیگر ساخته نشده اش آرشیو كرد. كه شاید بالاخره زمانی.... بگذریم!

اما حالا و اكنون  پس از گذشت چند سال، شاهد این واقعه ی بسیار تلخ شده است كه در فیلمی از تولیدات «هدایت فیلم» به نام صد سال به این سال ها (سامان مقدم) تمامی خط سیر و ماجرای  ذكر شده دریكی از طرحهای ارایه شده، چه از لحاظ روند و سیر تاریخی و چه از لحاظ درونمایه و تم داستانی با جابجایی زیركانه ی! شخصیتهای فیلمنامه، توسط نویسنده و فیلمساز محترم، به صورتی ناقص و الكن تبدیل به فیلمی شده كه بدون كوچكترین اجازه ای حتی جهت «برداشتی آزاد از فیلمنامه و طرح ارایه شده » از نگارنده، در عین ناباوری! به عنوان یك فیلم اریجینال -كه توسط كارگردان نیزبه صورت صد در صد غیر اقتباسی! نوشته و عنوان شده است- در جشنواره ی فجر بیست وهشتم حضور دارد. آیا مدیران محترم «هدایت فیلم» از این ماجرا خبر دارند؟!

سامان مقدم. کارگردان فیلم صد سال به این سال هااگر این مطالب  را به نگارش در می آورم به  چندین و چند دلیل دیگر نیز هست است.

 

1)احساس میكنم كه  به شعور، اعتماد و صداقت نگارنده و تماشاچیان  فیلم و عوامل زحمت كش و صد البته محترم و دست اندر كار فیلم كه بی خبر از اصل ماجرا بوده اند، بی احترامی شده است!

 

 2) روی صحبت نگارنده در این گزاره به صورت مستقیم  فقط و فقط با سازنده و نویسنده ی محترم فیلم صد سال به این سال ها ست و سپس هر آن كس یا كسانی است كه احیاناً درگذشته و در اقدامی مشابه، دست بدین كار ناشایست زده اند و یا در حال حاضر مشغول بدانند و یا در آینده می خواهند به چنین تجربه ی نادرست و ناشایستی اهتمام بورزند!

نباید گذاشت و نمی گذارم و نمی گذاریم تا كسانی هر چقدر هم محترم و مشهور و قابل، با ذوق زده شدن از دیدن و خواندن طرحی اریجینال (هر چه كه هست، خوب یا بد) به این فكر بیفتند كه با استفاده از موقعیت تثبیت شده شان در سینمای حرفه ای، حق پدید آورنده یا پدیدآورندگان آن ایده یا فیلمنامه را بدون كوچكترین اجازه ای به راحتی و بدون كوچكترین شرمی پایمال كنند. نه من نمی گذارم، ما نمی گذاریم. خوب «شما» كه! الحمدلله سالهاست معروفید كه! و چشم ما همیشه بدین روشن بوده است، دوست من، همه هم «شما» را می شناسند كه! چند تا فیلم هم ساخته اید كه! این یكی مانده به آخریش هم! نسبتاً خوش ساخت شده است كه! و كلی هم تحویلتان گرفته اند كه! (كه آرزوی قلبی نگارنده برای شما آقای فیلمساز محترم این ست كه انشاالله كه روز به روز بیشتر هم بشود) و اگر فیلم كافه ستاره ی شما «تصادفا» شبیه فیلمی مكزیكی شده كه شده! كه! «شما» در ابتدا و اصلاً از بیخ و بن انكارش كرده بودید! و شاید پیش خودتان فكر می كنید كه.... حالا كه هركی به هركی است و حالا كه می توانید! از روی فیلمی شاید مهجور، و قبلاً ساخته شده از كارگردانی مكزیكی كه همو نیز با اقتباس از كتابی معروف ساخته شده بود، كپی برداری كرد و ایرانیزه اش كنید[1] و كسی هم احیاناً كاری به كارتان ندارد و نداشته است! پس دیگر... احتمالاً و یا شاید حتماً به این نتیجه رسیده اید كه برداشتن اصل ایده و طرح و اندیشه، از كسی كه! احتمالاً هیچ كس هم نمی شناسدش! دیگر امن و امان است و خواهد بود! و چیزی بهتر از این نمی شود كه نمی شود! و احتمالاً فكر می كنید كه طرف هم حتماً به خاطر حجب و حیایش چیزی نخواهد گفت! و اگر هم بگوید نكند كه «شما» احیانا و خدای ناكرده می خواهید انكار كنید؟! كما این تا كنون به هیچ وجه عنوان نكرده اید! و شاید فكر می كنید كه كسی به حرف ما اهمیتی نخواهد داد!؟ و از این بسیار... كه! ها و شایدهایی دیگر! و یا شاید مثل دیگرانی دیگر احتمالاً عنوان خواهید كرد كه، عده ای همیشه می خواهند خودشان را با این چیزها و چسباندن خودشان به اثرهای  صد در صد شخصی «شما» كه! عاشقشان نیز هستید! و به نظرتان بهترین كارتان هم تا الان هم شده است! و در بوق و كرنا هم كرده اید! به جایی یا چیزی یا نوایی برسند، (نگارنده با حذف آشكار ِنام و نام فامیلی خود می خواهد پیشاپیش همه بدانند كه هرگز در پی طی كردن چنین مسیری نبوده و نیست و همان كه فقط خود فیلمساز بداند كه من می دانم و پیگیر ماجرا خواهم بود و جواب قانع كننده ای را به انتظار ایستاده ام، برای نگارنده ی این گلایه كافیست) ....و شاید فكر كنید كه در ادامه خسته خواهم شد! و ....پی گیر این ماجرا نخواهم بود و خود به خود فید خواهم شد!... َنع! ... چنین نیست دوست عزیز!

 

3) چه می شد كه همه ی چیزهای درست و خوب، همان طور كه باید بشود می شد نه همینطور كه هر چه بخواهد بشود، ....می شود.....و نتیجه اش چنین.... بشود؟! و چه خوب می شد كه این ماجرا اتفاق نمی افتاد تا نگارنده را  مجبور به نوشتن این گلایه نكند، كه كرد.

 

4)آشكار ساختن بیشتر و ذكر این حقیقت كه فیلم صد سال به این سال ها طرح و تم اش را مستقیم و قصه اش را از لحاظ سیر و روند تاریخی، باز هم به صورت مستقیم و با جا به جایی زیركانه ی! شخصیتها از طرح و فیلمنامه ای، اریجینال به نام «جازیست»[2] نوشته ی اینجانب كه به خاطر حمایت مالی جهت ساخته شدنش در سال 1384 به دفتر «هدایت فیلم» سپرده شده بود برداشت شده، و با شگفتی بسیار به «برداشتی غیر مجاز و غیرقانونی» انجامیده، و امّا، ما حصل برداشت از آن طرح و فیلمنامه، چه از لحاظ بازنویسی عجولانه (جهت جابه جایی شخصیتها و خط سیر جدید و شخصی كردن فیلمنامه، احتمالاً به علت ذوق زدگی  فیلمساز! از به دست آوردن یك طرح اریجینال كه برای اولین بار در تاریخ سینمای بعد از انقلاب به سیر یك زندگی پر فراز و نشیب در این 3 دهه ی مهم و تاریخی می پردازد) و چه از لحاظ كارگردانی در جهت به كار بستن حداقل نشانه ی كاملی، در به ثمر رساندن حال و هوای آن فیلمنامه «جازیست» - نه ادای ناقص آن - به چالشی بزرگ در اجرای ناقص و سردرگم، برای فیلمسازی كه «به وجود آورنده ی اصلی این درام و دید گاه» نبوده، تبدیل شده است كه شاید اكثر قریب به اتفاق كسانی كه این فیلم را دیده اند به این موضوع اقرار داشته باشند كه داشته اند. (نقل به مضمون ِ كلی نقدهایی كه بعد از نمایش فیلم و توسط منتقدان سینمایی نام آشنا به ثبت رسیده و منتشر شده است)

 

5)اما در مورد اثبات برداشت مستقیم از سیر و روند تحولی و تاریخیه، تم و درامی كه، نگارنده نگاشته و ارایه داده است به ذكر چند نكته می پردازم و در ادامه، خلاصه ای از سیناپس كامل ِ فیلمنامه، آورده خواهد شد و صداقت و عدالت در قضاوت را به خوانندگان این سند ِ مكتوب و تماشاگران فیلم صد سال به این سال ها  و تهیه ی كننده ی محترم فیلم كه یقین دارم كه از این جابجایی زیركانه بی اطلاع است وگرنه با شناختی كه از ایشان دارم مطلقاً اجازه ی ساخته شدنش را نمی دادند كه نمی دادند و در آخر به صورت ویژه و اختصاصی به شخص نویسنده وكارگردان اثر، واگذار خواهم كرد.

 

                                                     **********

 

صد سال به این سال هااین درام، بیان و شرح حالِی است از یك مرد، از یك انسان، خلق یك بیوگرافی است، ساخته و پرداخته ی ذهن و قلم ِنگارنده، در تاریخی به درازای 3 دهه -از یك سال قبل از انقلاب سال 1357 تا سال 1385-، كه از حال وهوایی به حال و هوایی دیگر می رسد. تلخ یا شیرین، این سرنوشت اوست. سرنوشتی كه همیشه و درهمه ی زمان ها و مكان های تاریخیه گوناگون  ِ تاریخ بشری، از ازل در جای جای این كره ی شگفت انگیز و سرشار از حیاتِ زنده، به صورت های گوناگون برای همه ی موجودات، از جمله انسانها، و در این مورد به خصوص، در باره ی كاراكتر اصلی این درام، رقم خورده است، خوب یا بد، این سِیر تاریخی، سرنوشت همه ی موجودات جهان بوده است تا بدین لحظه. آیا می شود كاری كرد كه به تلخی نینجامد تا چنین نشود و اگر هست، نباشد؟! بیان این شرح ِحال، دریچه ای است برای باز شدن دوباره ی این سوال وجستجوی پاسخی مناسب به همین موضوع ازلی!

قبل از خواندن سیناپس بد نیست تا شما را با تعدادی از كدهای كلیدی ساختاری و تشابهات كاراكتری و مكانی و زمانی و حادثه ای و تم ِ نسخه ی اصلی این درام با نمونه ی اقتباسی كه با زیركی! جابجا شده اند آشنا كنم.

 

 

1)«جازیست» به عنوان  شخصیت خلق شده ا ی  با موجودیتی حقیقی و نه استعاری  و منتقل شده از حالی به حالی دیگر كه قبل و بعد از انقلاب متحول و متاثر شده و حركت شخصیت در اثر سیر طبیعی و یا غیر طبیعی  گذر از حوادث و رسیدن به همان جایی كه تقدیر روایتی برایش رقم زده (خوب یا بد)؟= شخصیت «ایران» به عنوان «نمادی» از كشور از حالی به حالی دیگر كه قبل؟ وبعد از انقلاب متحول و متاثرشده و حركت «شخصیت نمادین» از سیر طبیعی یا غیرطبیعی  گذر از حوادث و رسیدن به همان جایی كه تقدیر روایتی برایش رقم زده. (خوب یا بد)؟

 

2)كافه میامی =كافه رز!

 

3)گیتاریست بیس= رضا كیانیان = از لحاظ تفكری متفاوت در بسترتاریخی خاص و رسیدن به عاقبتی مشابه.

 

4)گیتاریست لید/پرویز پرستویی= از لحاظ تبدیل به شخصیتی مقتدر در بعد از انقلاب(خوب یا بد)؟

 

5)شروع «جازیست» یک سال قبل از انقلاب= شروع صد سال به این سال ها دو سال قبل از انقلاب!

 

6)آتش سوزی و حمله به «كاباره میامی» در شبی كه همه خوشحالند=آتش سوزی و حمله به كافه رز در شب جشن سالگرد عروسی!

 

7)اعدام گیتاریست بیس=اعدام یا قتل؟! رضا كیانیان

 

 8)سر درگمی، مظلومیت و از دست دادن عشق و حادث شدن حوادث تلخ پی در پی و كوچ اجباری به آبادان و قطع دو دست و شیمیایی شدن در جبهه برای شخصیت «جازیست»= مظلومیت و سرگردانی حاصل از دست دادن شوهر و كوچ اجباری به تهران و حوادث تلخ بعد از آن از جمله شهادت پسر در جبهه! برای  شخصیت «ایران»

 

9)سیر تحولی شخصیت و ناكامی از رسیدن به عشقی ناكام در شخصیت «جازیست» و دیدار مجدد بعداز تقریباً 30 سال با بانو كه ناپدید شده بود= سیر تحول  شخصیت و ناكامی از دست دادن شوهر و دیدار مجدد بعد از تقریباً 30 سال با پرویز پرستویی كه ناپدید شده بود!

 

10)وجود برادر «جازیست» و نامزدش و تلاش برای به سرانجام رساندن عروسی آندو= وجود پسر شخصیت «ایران» و عروس و ...... فكر كنم همین مقدار كافی باشد (بقیه را لطفاً در متن زیر خودتان پیدا و مقایسه كنید). در پایان واجب است عنوان شود كه باید به این همه زیركی امتیاز فراوانی داد و تبریك گفت و اما، آیا نتیجه ی حاصل شده نیز در خور و شایسته ی این میزان زیركی و استعداد شده است؟!

 

خلاصه ای از سیناپس «جازیست» كه در اختیار «هدایت فیلم» قرار داده شده بود:

 

صد سال به این سال هازمستان سال 1356 است. یك گروه موسیقی چهار نفره در « كاباره میامی» تهران مشغول نواختن قطعات معروف از گروه های خارجی از آن دوران موسیقی جهان است. «جازیستِ» گروه، حین اجرا، چشمانش متوجه دخترجوانی میشود كه روبه روی سن ردیف اول پشت میزی چهار نفره نشسته و به طرز معصومانه ای  وبا حالتی خاص، چشم از او (جازیست) بر نمی دارد. زمان می گذرد و نگاهی و لبخندی رد و بدل می شود. با حضور عده ای در كاباره كه گویا دختر، طعمه ای از قبل آماده شده برای آنها بوده، دختر با اشاره و دستپاچگی یادداشتی را زیر جا سیگاری پنهان می كند و با حضور دو مرد میانسال بر سر میز، جنجالی از سوی دختر مبنی بر عدم رضایت به پا می شود كه با تغیر یكی از مردان، بادی گاردهای كاباره به دستور، دختر را به زور به بیرون می كشانند، میز و حال و هوای كاباره به هم ریخته می شود و نگاه مظلوم و ملتمسانه ی دخترهنگام خروج از درب كاباره به طرف «جازیست» فیكس می شود. ساعتی بعد از اتمام كار گروه، «جازیست» از میان مواد و غذاهای پخش و پلا شده یادداشت دختر را می یابد. در پسزمینه، خواننده ای نام آشنا از آن دوران دیده می شود كه روی سن كاباره مشغول اجرای آهنگ معروفی از آن دوران است.

با آشنایی آندو «جازیست» متوجه میشود كه ساواكی ها و سرمایه داران وقت از او (دختر) جهت خوش گذرانیهای بی حد و حصر، سوء استفاده می كنند. وابستگی و تلاش برای نجات او از این مهلكه با جدّیت از طرف «جازیست» دنبال می شود. هم زمان با اوج گیری این رابطه، كسانی این رابطه را می پایند و گزارش می كنند و دختر به یكباره، ناپدید می شود. و «جازیست» بهت زده و صد البته نگران و پریشان ما دستش به هیچ جا نمی رسد كه نمی رسد.

 

سه دوست دیگر ِ گروهِ موسیقی، یكی( نوازنده ی ِگیتار لید) پسر یك سرمایه دار و دیگری (نوازنده ی گیتار بیس) انقلابی چپی  دو آتشه ای است كه با یكی دیگر از اعضای گروه (نوازنده ی كیبورد) و گاهی هر چهار نفر، با تضادهایی معمول، سرشان برای بحثهای سیاسی معمول آن دوران! درد می كند!

 

صد سال به این سال هااما ماجرای ناپدید شدن دختر همزمان با اوجگیری انقلاب در سال 1357 است و تلاشهای شدید و اولیه ی «جازیست» كه اهل آبادان نیز هست به جایی نمی رسد. او برادری جوان دارد كه در شرف ازدواج با دختر خاله اش در آبادان است و دلبستگی او نسبت به خانواده و مخصوصاً التزام شخصیش در به خوشبختی رساندن خانواده وبرادرش در تماسهایی كه می گیرد و پولهایی كه برای خانواده می فرستد در فصلهایی به وضوح دیده می شود. با آتش گرفتنسینما ركس  آبادان و از بین رفتن تمامی خانواده اش از جمله برادر و نامزد برادرش تنها كسی كه برایش باقی می ماند مادر بزرگ پیری است كه به علت پا درد از همراهی بقیه ی اعضا خانواده بازمانده است و شب حادثه را تنها در خانه سپری كرده و اكنون شبانه روز كارش گریه و آه و ناله شده است. با رخ دادن این ماجرا ی بسیار تلخ، با فصلی جدید و شروع فاجعه های جدی و تخریب شدید روحی و روانی اولیه او (جازیست) در زندگی مواجه می شویم. حضور او در پروسه ی پیروزی انقلاب به همراه دوستانش، با ماجراهای 17 شهریور و 13 آبان و 26 دی ماه و 12 بهمن و 22 بهمن، متصل می شود.

 

روز پیروزی انقلاب همه ی اعضا گروه در كاباره دور هم گرد آمده اند و برای شادی به دست آمده جشن گرفته اند. تعدادی از سران رژیم شاهنشاهی كه موفق به فرار نشده اند در حال گریز از كشور هستند و باقیمانده های جزء ِآنها با وضعی آشفته مترصد فرصتی برای خروج از كشور، در خانه های خود اوضاع ملتهبی را سپری میكنند. كه تلفن به صدا در می آید و كسی از پشت تلفن به اطلاع «جازیست» می رساند كه از محل دختر مورد علاقه اش خبر دارد و به او آدرسی می دهد كه به یافتن خانه در یكی از محله های شمال شهر تهران می انجامد. توطئه ای از پیش طراحی شده برای كشاندن او به آن خانه، توسط افرادی  مزدور و ساكن آن خانه به دستور ساواكیها ی باقیمانده شكل می گیرد كه باعث غافلگیری او شده و به دلیل ضرب و شتم به قصدِ قتل، حسابی لت و پار می شود و به طرز معجزه آسایی از مرگ و از آنجا می گریزد.

با وضعی بسیار آشفته و سر و صورتی متلاشی شده به كاباره باز می گردد. دوستان دورش را حلقه می كنند و جویای احوالش می شوند، شوك عجیبی به او  وارد شده، چند روزی می گذرد و گروه  برای تجدید روحیه  او، آماده ی ساختن و تمرین و نواختن قطعه ی جدیدی است و همگی خوشحال و شادمان از بازیابی نسبی روحیه ی از دست رفته او هستند، در همین حین و به صورتی ناگهانی، عده ای انقلابی ِ تندرو، به داخل كاباره ریخته و همه چیز را می شكنند و به آتش می كشند و اعضای گروه را نیز با ضرب و شتم دستگیر كرده و به دادگاه انقلاب منتقل می كنند. چند ماه می گذرد وهمگی به ممنوع الكاری دائم و زندان محكوم می شوند .  

 

صد سال به این سال هارفیق چپی گروه به اعدام محكوم می شود و پسر سرمایه دار، پس از مدتی آزاد می شود و رفیق سوم نیز بر اثر حساسیت زیاد ناشی از نپذیرفتن شرایط جدید، در زندان دست به خودكشی می زند و «جازیست» می ماند و خودش، كه بعد در اثر تلاشهای رفیق ِ سرمایه دارش كه، درسیستم نوپا و تصفیه نشده ی بعد از انقلاب به قدرتی ولو اندك رسیده است. پس از سپری شدن یك سال و نیم آزاد می شود و با سر و صورتی كه هیچ نشانی از زیبایی گذشته در آن به چشم نمی خورد (یادگاری از تلاش برای رسیدن به عشقی تسخیر شده در سیستم گذشته) به آبادان باز می گردد. مادر بزرگ نیز می میرد و او، پس از مدتی به دلیل فشارهای مختلفی كه تحمل كرده (از دست دادن عشقش، خانواده اش، كار مورد علاقه اش، دوستانش و وضعیت فاجعه آمیز ظاهریش، مرگ مادر بزرگش و....)  به سان مجنونی بر روی چمنهای «باغ ملی آبادان» دیده می شود كه مشغول كشیدن مواد مخدر است و با دو تكه چوب بر روی چمنها درام می زند!

گشت شهربانی ِ شهر سر رسیده و او را كه كاملاً به دیوانه ای زنجیری می ماند به بازداشتگاه منتقل می كنند.

او مشغول شنیدن و بازخواست توسط افسر نگهبان است، كه با بمباران هوایی هواپیما های عراقی در اطراف و روی بازداشتگاه به بیرون فرار می كند. جنگ شروع شده است. شهر به هم ریخته است و او به مقاومین شهر در آبادان و خرمشهر می پیوندد و در جنگ است كه حسابی پوست می اندازد و در راه دفاع از سرزمینش، طی همراهی و همنشینی با مدافعان از جان گذشته ی و غیور خرمشهر و آبادان به واقعیتهای جدیدی از زندگی پی می برد و این تاثیرپذیری ِشگرف باعث می شود كه جانی دوباره بگیرد. دو سال بعد در بحبو حه ی آزاد سازی خرمشهر ازناحیه ی دو دست مجروح می شود و ما می مانیم و «جازیست» بی دستی كه شیمیایی نیز شده است و در بیمارستان بستری است (این سرنوشت اوست، خوب یا بد، تلخ یا شیرین) و در ادامه، سالهای مجروحیت و ... سالها بعد (در فیلمنامه زمان حدوث فصل آخر، پاییزسال 85 ذكر شده بود) شاید در بیمارستانی در تهران، بانویی پا به سن گذاشته بیاید و همان باشد كه اول داستان(فیلم!) او را دیدیم كه می آید!

شاید همدیگر را ببینند كه می بینند! شاید همدیگر را نشناسند كه نمی شناسند!

شاید صحنه ای به یاد ماندنی باید خلق شود كه می شود! شاید در واپسین لحظه های عمر ِ «جازیست» بر روی تخت بیمارستان به صورتی اتفاقی، بانو، با نشانه هایی پی ببرد كه او همانست كه در جوانی بدو دل باخته بود كه پی می برد!

شاید بخواهد همه چیز را توضیح دهد وموفق شود و بتواند، ولو اندك، چون شاید «جازیست» در سكوتی غمبار همراه با رضایت!، عمرش به پایان برسد كه می رسد.

 

**********

 

صد سال به این سال هاشاید اگر فیلمنامه و طرح مرا پشتیبانی می كردند كه نكردند و یا شاید نتوانستند كه بكنند كه نتوانستند و هزاران البته، نه خدای نكرده كسی بدهكار ما بود و نه زبانم لال و جسارتاً ما از كسی طلبكار، و همانطور كه عرض كردم از تمامی محبتهاشان در تمامی مدت حضور در آن مكان محترم كه با كادری از كاركنان حرفه ای آشنا و متخصص و مدیریتی نمونه، آگاه و صمیمی و دقیق به امور صنعت سترگ و هنر سینما چه در امور تولید و چه در امورات پخش به یكی از قدرتمندترین و حرفه ای ترین مراكز تولید و پخش ممتاز فیلم در این سرزمین و جهان تبدیل شده است و خوشا كه این حقیقتی است تحسین بر انگیز و افتخار بزرگی نیز برای حضور هر چند كوتاه مدت من در آن مكان بوده است، كه تا آخر عمر بدان خواهم بالید و افتخار نیز خواهم كرد. القصه.... شاید اگر می توانستم آنرا بسازم كه نتوانستم! و یا حداقل از حاصل نتیجه ای چندین و چند ساله ی طرح و فیلمنامه ای كه مصرف وقت و مصرف اندیشه برای خلقش، فقط  برای كسی كه خود می اندیشد و خلق می كند معین و مشخص است، به این چنین روایت و برداشت غیر منصفانه ای از طرف شخص فیلمساز، نمی رسید كه رسیده است! اكنون، شاید كه نه حتماً، من مشغول نوشتن این گلایه نبودم كه هستم!

شاید اكنون اشك در چشمانم جاری نبود كه نیست!

 

شاید از پشت سیم خارداری پیچ در پیچ، به عمق ِ گنگِ عمیق ِ پر دست انداز ِ لاجرمْ همین گونه كه هستِ زندگی، به افقی دور دست خیره نشده بودم و نمی خندیدم كه میخندم... واین لذتی است، لذتی است هولناك، كه فقط من بدان دست یافته ام.

 

 

 

الف- ن

بامداد دوازدهم بهمن ماه یكهزار و سیصد وهشتاد و هشت هجری شمسی ‌

 

 

پی نوشت: نگارنده برای بیان مطالب فوق، شخصاً خیلی با خودش كلنجار رفته كه این مساله را باید بیان كند یا كه نكند، ولی اگر این كار را نمی كرد به خودش، در درجه ی اول بدهكار می شد. و برای او هیچ چیز هم بدتر از آن نیست كه آدم به خودش بدهكار شود به هر نحوی كه شده. و در ادامه می خواهد این ماجرا نقطه ی پایانی بشود به ادامه ی این ماجرا توسط هر كس دیگر، چون معضلی بالاتر از سرقت روح و اندیشه وجود ندارد. باور كنید دوست عزیز! چرا كه خشم حاصله از آن روح و روان انسان را مكدر می كند و می خراشد و این یعنی كشیدن عذابی سترگ كه هر كس را یارای مقاومت در برابر آن نیست. شاید بخواهید بدانید كه من ناراحتم یا نه؟ جواب مثبت است. خیلی خیلی زیاد ناراحتم. خیلی خیلی زیاد. و هر عكس العملی هر چند تند و احیاناً خارج از نزاكتهای مرسوم نوشتاری و معمول بیانی و احیاناً هر گونه بی نظمی در نگارش كه در نوشته های بالا به چشم می خورد حاصل همین خشم و ناراحتی است كه تازه بسیار بسیار كنترلش كرده ام و مسبب این آزردگی باید به شدت متوجه این ناراحتی و آزردگی خاطر نگارنده بشود... و میلیاردها میلیارد افسوس به خاطراتفاق این ماجرا، ای كاش چنین نمی شد كه شد و نگارنده، همچنان منتظر پاسخی از سوی فیلمساز محترم خواهد ماند.

 

 

توضیحات:

 

هر گونه برداشت مجدد، ازطرح ِاین فیلمنامه بعد از نشر در فضای مجازی اینترنت، بدون اجازه از نویسنده ممنوع است.

 

در همین رابطه بخوانید:

صد سال به این سال ها تابستان اکران می شود

سجادپور: سرنوشت صد سال به این سال ها هیچ شباهتی با سنتوری ندارد 

شاکی خصوصی مانع اکران صد سال به این سال ها شد

صد سال به این سال ها در اردیبهشت ماه اکران خواهد شد

صد سال به این سال ها: رسیدن به سن عقل

یأس: نگاهی به فیلم «صد سال به این سال ها»

 

 



[1] - نگارنده با بازسازی آثار موفق خارجی با ذكر منبع اقتباس! به هیچ وجه مخالفتی ندارد و به نظرش، این فیلم ِ كارگردان (كافه ستاره – سامان مقدم) از لحاظ كارگردانی اثری نسبتاً خوش ساخت، آبرومند و از لحاظ تاثیر گذاری عاطفی و تعریف قصه و تدوین بسیار خوب آن، بسیار دلنشین پرداخت شده است و نقطه عطف شایسته ای نیز هست در كارنامه ی فیلمساز محترم. شخصاً به قصه ی سوم این فیلم «الومه»از لحاظ ساختاری علاقه مندم و سازنده اش را ستایش می نم.

 

[2] -"جازیست" غلط مصطلحی بوده و هم اكنون نیز نسبتا" هست كه به "درامر" (نوازنده ی درام) گفته می شده و می شود.

 

 

 


 تاريخ ارسال: 1388/11/20
کلید واژه‌ها:

نظرات خوانندگان
>>>لادن:

قرار بود بعد از فیلم سعادت آباد این فیلم اکران بشه که،پس چی شد؟ چرا واقعا مشکل این فیلم رو حل نمیکنید؟ تا کی باید منتظر بمونیم آخه؟ این فیلم مشکل سرقت هنری داره؟ خیلی خب،واقعا چرا کسی نمیاد بگه که این مشکل هست یا نه.اینطوری که پیداست مشکلی حتما هست.این وسط مقصراصلی کیه آخه؟ اینهمه ماجرای مشابه پیش اومده و به خوبی و خوشی حل شده و طرفین هم به توافق رسیدن.دلیل این سکوت رو اصلا نمیفهمم.چند سال باید طول بکشه آخه؟ از مطالب این صفحه اینطور به نظر میرسه که آقای مقدم اومدن از فیلمنامهء شخص محترمی بدون اجازه گرته برداری کرده اند.این مشکل نباید حل بشه؟ باید همینطوری ادامه پیدا کنه؟مشکل اصلی کجاست آخه؟من که اصلا نمیفهمم. جشنواره فیلم فجر داره نزدیک میشه،من که به شخص شاکی دسترسی ندارم.شنیدم آقای مقدم یه فیلم واسهء جشنواره امسال داره،مثل اینکه باید خودم برم از آقای مقدم بپرسم دلیل سکوتش چیه.بعد میام براتون میگم!

0+0-

جمعه 9 دي 1390



>>>صرفا" جهت اطلاع:

با عرض سلام و ادب و اظهار تشکر فراوان خدمت دوستان عزیزی که این صفحه را کماکان دنبال میکنند و منتظر نتیجه نهایی این ماجرا هستند اعلام میکنیم که نگران نباشید.اقدامات اولیه انجام شده و به موقع اقدامات لازم را انجام خواهیم داد.میگذاریم و بگذارید تا بیشتر ماهیت شان را آشکار کنند.ما تا جایی که لازم باشد به آنها فرصت خواهیم داد تا دیگر بهانه ای برایشان باقی نماند.در زمان مقتضی خبرهای جدیدی را در این رابطه به اطلاع شما همراهان گرامی خواهیم رساند.در پناه حق باشید.

0+0-

سه‌شنبه 1 شهريور 1390



>>>خواننده سایت پرده سینما از این به بعد:

سلام. چقدر دیر با این سایت آشنا شدم.چه سایت خوبی. این نوشته رو دیدم و خیلی تعجب کردم..خبرش رو تا حالا نشنیده بودم.در صورت صحت داشتن این مطلب،من فکر میکنم آقای مقدم روشون نمیشه در این مورد صحبت کنن،آخه خیلی سنگ این فیلم رو به سینه میزدن،حالا اگر این مطلب صحت داشته باشه میدونید که چی میشه؟ منم اگه جای ایشون بودم روم نمیشد در این مورد چیزی بگم. فیلم رو توی جشنواره با دقت دیدم و خیلی ازش خوشم اومد ولی بعد از این مقاله!چی بگم؟ علاوه بر موردهایی که عنوان شده حالا که روی این نوشته دقت میکنم میبینم که ماجرای آتش سوزی سینما رکس آبادان هم توی فیلم صد سال به این سالها تبدیل شده به ماجرای آتش زدن و خرابکاری در شیلات بندرانزلی.عجیب نیست؟ حالا این فیلم نمایش داده میشه؟ گفته اندکه انگار رفع توقیف شده.آره؟ حقیقت داره؟ مرسی از این خبر.

0+0-

سه‌شنبه 24 خرداد 1390



>>>سمانه:

جالبه که هیچ کس دیگه در رابطه با این ماجرا صحبت نمیکنه. نه فیلم رو نمایش دادند نه خبری شد دیگه ازش. خیلی ماجرای این فیلم مرموزه.آقای مقدم که تا قبل از نمایش فیلم در جشنواره مرتب درباره این فیلم مصاحبه میکرد دیگه حتی یک کلام در این باره صحبت نکرد.واسه همینه که میگم خیلی مرموزه. شما چی؟خبری ؟چیزی؟ واسم خیلی جالبه که بدونم،حتی آقای شمقدری هم توی برنامه هفت اسم این فیلم رو نیاورد.همه چیز درباره این فیلم مرموزه،مرموز!

0+0-

دوشنبه 29 فروردين 1390



>>>Something In The Way:

"یک سال" گذشت! و .... :) .... "صد سال به این سالها" آقای مقدم!

0+0-

سه‌شنبه 12 بهمن 1389



>>>صرفا" جهت اطلاع!:

هیج چیز هنوز حل نشده است! گفتیم تا بدانید و بدانند.

0+0-

جمعه 24 دي 1389



>>>ماندانا:

میبینین تو رو خدا چه خبره تو این سینما؟ هر کاری که دلشون میخواد میکنن تازه دوقورت و نیمشون هم باقیست. روی سامان مقدم یه حساب دیگه ای میکردم.با این رفتارش دیگه اهمیتش رو برام از دست داد.فیلماشم دیگه نمیبینم. برای خودم متاسفم که فکر میکردم ..ولش کن اصلا.خوشحالم که این مورد پیش اومد.آدما را باید اینجور جاها شناخت. خوشحالم که این فیلم تا حالا اکران نشده.حتی اگه اکران هم بشه نمیرم ببینمش.حالم بهم خورد ازت سامان.

0+0-

يكشنبه 28 آذر 1389



>>>محسن:

عجب ماجرایی شده این ماجرا! خودش یه سوژه شده برای یه فیلم! سکانس نهایی این فیلم مهیج را نمیشه حدس زد. واسه همینه که اینقدر جذابه. انشاالله که حق پیروز خواهد شد. یا حق

0+0-

جمعه 25 تير 1389



>>>برای حمید توانگر!:

«خر عیسی گرَش به‌مکه برند// چون بیاید، هنوز خر باشد»! شما خودت رو ناراحت نکن رفیق! اینهمه مطلب رو خوندی که به اینجا برسی و اینطوری اظهار نظر بکنی؟! حقا" که سعدی بهترین وصف را در حق امثال شما ها بیان فرموده اند: «خر عیسی گرَش به‌مکه برند// چون بیاید، هنوز خر باشد»!

1+0-

جمعه 25 تير 1389



>>>حمید توانگر:

این چه مخالفت بچه گانه ایست که با یک فیلمنامه خوب و یک فیلم خوب می شود؟ چرا می خواهیم خودمان را در موفقیت دیگران شریک کنیم؟ چرا فکر می کنیم اگر سامان مقدم فیلم خوبی ساخته ما هم در آن سهام داریم؟ دوست عزیز اگر حنای شما رنگی داشت تا حالا به صدجا شکایت برده بودید! بنشین سرجایت و بیش از این نه در این دنیا خودت را رسوا کن و نه در آخرت خودت را مدیون سامان مقدم. که اگر یک صدم درصد هم حق و حقوقی داشتی حالا پشت دو تا حرف ا.ن مخفی نبودی! سنگ بدگوهر اگر کاسه زرین شکند- قیمت سنگ نیفزاید و زر کم نشود

0+0-

پنجشنبه 24 تير 1389



>>>Masood:

ایولله دارید شما بابا ایول! اوووووووووووف که چه حالی کردم با این کامنت آخری.

1+1-

پنجشنبه 24 تير 1389



>>>امضاهای مختلف به زعم شما! برای هم مَسلکهای متخلّف به زعم ما!:

اَلِفی که قامتش کج شد!!!!! نگاه نافذِ شما را کم داشتیم! شما دیگر کجا بودید؟! شما نترسید!با شما کاری نداریم،مگر آنکه خودتان دوست داشته باشید! کارمان را قانونی پی گرفته ایم و به سرانجام خواهیم رساند،شما مگر خبر ندارید؟! دوست مظلوممان را که آشناییِ پانزده ساله با آقای "سامان مقدم" داشت و "پس از تماسهای اولیه و جوابهایی که باعث شگفتی اش شد"(نقل به مضمون)،حتی در ابتدا نمیخواست مساله را پیگیری کند،ما با اصرار راضی به بیان این اعتراض کردیم و تا آخر در کنار او و در تقابل با شماها! خواهیم بود.اگر بخواهیم به زعم شما! با امضاهای مختلف اینجا کامنت بگذاریم و یا به زعم ذهن کج اندیش شما تهدید کنیم،روزانه از هزاران کامنت هم فزونتر خواهد بود،البته نیازی به این کارهای غیر قانونی نداریم،چرا که هر روز و هر شب در نزدیکی شما و دوستِ عزیزتان حضور داریم.بهتر است به قول فردی که با نام "نگاهی دیگر"پیام گذاشته است،((کمی دقت کنید))! در ضمن مسولیت دیگر پیغامهای مخالف و موافق به عهده ی خود آنهاست.این دومین پیغام رسمی ما بعد از "آخرین هشدار"در این سایت میباشد.و اگر اینبار در جواب شما پیغام میگذاریم فقط جهت آگاهی بخشیدن به خوانندگان این صفحه در تقابل با "نگاه نافذ"! شما میباشد. کار زشت و زننده را کسانی در حال انجام دادن بوده اند و هستند که از ابتدا به قول شما به این ادعای حقیقی اهمیتی نداده اند و با در اختیار داشتن سایتها و روزنامه ها و خبرگزاریها ی مختلف سعی در وارونه جلوه دادن حقایق و همه چیز داشته اند،که خبری غلط و مجعول را به سرعت در روزنامه هایشان منتشر کردند و زمانی که خبر تصحیح شد از بازتاب خبر تصحیح شده امتناع کردند.چرا؟!نیازی به توضییح ندارد!تاریخ نشان داده است که متخلفین و ظالمین با همه ی قدرت و کبکبه و دبدبه شان افشا شده اند و به مکافات رسیده و سپرده شده اند،از موسولینی آویزان در پمپ بنزین میلان گرفته تا هیتلر ِ در نهایت مغموم ِ گرفتار،در چاهی خود کنده،از آنها که قدرتتان بیشتر نیست!هست؟! و اما،همین یک صفحه برایمان کافیست،عادت به جنجال سازی نداشته ایم و نداریم،مثل شماها ((اینهمه سایت و روزنامه و خبرگزاری)) در اختیار نداشته و نداریم و نیازی هم نداریم.همین یک صفحه و همین یک سایتِ با ارزش و حق طلب از کلِ عالم ما را بس! ترس از آنِ متخلف و متخلفینی است که در سوراخهایشان مخفی شده اند و گویا آرام آرام رخ مینمایند! مخفی کاری از طرف ما در کار نیست،کسانی که لازم است بدانند که دوست ما کیست خوب میدانند،فقط خودشان را به بی اطلاعی زده اند! ولی این بازیهای بی خِردانه و مذموم،دیگر قدیمی شده است.قدیمی اش میکنیم! با قدرتی سهمگین،مچاله وار در زباله دان تاریخ دفنش خواهیم کرد!مطمئن باشید! به زودی از سوراخها به صورتی قانونی و عادلانه به بیرون کشیده خواهند شد،چه مثال موش در سوراخهایشان مخفی شده باشید و باشند و چه مثال روباه در کمین باشید و باشند. ولی اگر غیر از این را میتوانید! و میخواهید و اصرار به آن دارید،بهتر است به زودی فکری به حال خودتان بکنید! آنگونه که شما بیان فرموده اید "تیری" در کار نیست،ولی از آنجا که در مثل مناقشه نیست،تیرهای ما همیشه به هدف خورده اند با این تفاوت که اینبار قلب هدف را نشانه گرفته ایم،دقیقا" مرکز هدف را.پس نگرانِ مقصدِ تیرهای ما نباشید!که سخت تر از سنگ را نیز به زانو درآورده ایم و خواهیم آورد. راستی!به نگاهی نافذ! از جنس شما نیازمندیم، چند برابر بیشتر میدهیم برای ما و حق کار کنید! کافیست فقط از سوراخهایتان بیرون بیایید.بقیه اش را بگزارید به عهده ی ما،راضیتان میکنیم!چه بچه بازی در بیاورید چه بچه بازی در نیاورید! نترسید!با شما کاری دیگر نداریم،مگر آنکه خودتان دوست داشته باشید! دنیا،دار ِ مکافات است.والسلام،شد تمام.

0+0-

سه‌شنبه 15 تير 1389



>>>نگاه نافذ:

دوستان عزیزی که با امضاهای مختلف تهدید می کنید و آخرینش امضای "نگاهی دیگر" بوده است! ممکن است واقعاً فیلمنامه صد سال به این سالها طبق ادعای شما سرقتی باشد. اما رفتار شما کمتر از سرقت فیلمنامه زشت و زننده نیست. این تهدیدها چه معنی می دهد؟ اگر واقعاً ادعایی روی فیلمنامه وجود دارد چرا از طریق مراجع ذیصلاح مثل خانه سینما یا دادگستری طرح نمی شود؟ آیا از این می ترسید که تیرتان به سنگ بخورد؟ اگر واقعاً طرح صد سال به این سالها به سرقت رفته به جای این رفتارهای بچگانه شکایت کنید. شما با این کارها فقط خودتان را زیر سؤال می برید و باعث می شوید دیگران طور دیگری به شما نگاه کنند. اگر فیلمنامه یا طرح فیلمنامه مال شماست بیایید بیرون و ادعایتان را مطرح کنید. چه کسی ترسو است؟! سامان مقدم که به این ادعاها اهمیتی نمی دهد، یا شما که خودتان را پشت دو حرف "ا.ن" مخفی کرده اید؟! شما چرا بیرون نمی آیید دوست عزیز؟ مثل روباه کمین کرده اید یا مثل موش توی سوراخ رفته اید؟ اینهمه سایت و روزنامه و خبرگزاری وجود دارد، چرا خودتان را مخفی کرده اید؟ به نظر من یک جای کار ایراد دارد.

1+0-

دوشنبه 14 تير 1389



>>>نگاهی دیگر:

سامان خان! سامان خان مقدم. میدانم که به این صفحه سر میزنی. از رستورانت بوی بدی می آید. بویی بدتر از آنچه در فضا پراکنده ای اما نه به بدی بویی که در انتظارت است! خدا به دادت برسد. اینهمه بدبویی خفه ات نمیکند؟!من به جایت ترسیده ام و میترسم.تو را چه میشود؟! میدانم که با خودت درگیر شده ای! فرار میکنی! جام کرده ای! برایت قبول این شکست،تلخ است،به خودت که نمیتوانی دروغ بگویی! در تنهاییهایت به خود نهیب میزنی و باز دوباره از سر...... در محافل اما! چشمانت را بسته ای و سرت را در فضایی سیاه و بویناک فرو برده ای و رضایت و زرنگی استنشاق میکنی. همه فهمیده اند! به رویت نمی آورند! منتظرند تا در همان وضعیت باقی بمانی و پوزخند زنان دور از چشمان خود خواسته نابینایت به گوشهایت آواز بخوانند که آسوده باش که ما هستیم و همه چیز بر وفق مراد است! اما مطمئنم که نیست! مطمئن باش که نیست! لحظه ای کوتاه دور و برت را نگاه کن! دور یا نزدیک.همه جا هستند.کافی است کمی دقت کنی! سر بر بیاور از آن دخمه ی خودساخته ی متعفن،تا بار دیگر صورتت نمایان شود. هر خطایی و هر صورت و سیرتی اینچنین آغشته و از این دست،با صداقت شستشو خواهد یافت. آرام آرام،اما در نهایت،.....پاکی. برای تازه شدن و تطهیر هیچوقت دیر نیست. خدا به دادت برسد.

0+0-

شنبه 12 تير 1389



>>>برای سامان مقدم:

ما هنوز بیداریم!شدیدا"!

0+0-

يكشنبه 6 تير 1389



>>>Masood:

اردشیر جان،ما هم مدتهاست که داریم فکر میکنیم! کار سامان مقدم و امثالش از این مواردی که شما ذکر کردی گذشته! بعضی ها رو باید ادب کرد! خبر جلوگیری از اکران این فیلم که خبرش را در همین سایت خوندم،من رو کلی خوشحال کرد. البته هنوز منتظر نتیجه نهایی این ماجرا هستم.در مورد فرج الله سلحشور که نتیجه ظاهرا" مشخص شد. حالا ما منتظریم تا نتیجه نهایی این اعتراض را هم ببینیم. راستی خبر جدیدی از نتیجه این ماجرا ندارین؟مشتاقانه منتظریم. تا باشد از این کارها و به امید روزی که شاهد شنیدن هیچ خبری در مورد سرقتهای هنری نباشیم. و تشکر مخصوص برای این سایت و مدیرتش که شاید متوجه نشده باشد ولی با انعکاس این خبر ها باعث شد تا نخستین همایش حقوق مالکیت ادبی و هنری در کشور برگزار شود و این یعنی به سرانجام رساندن یک کار باشکوه برای کشور. اگر انعکاس این خبرها نبود فکر کنم باید حالا حالاها منتظر این قبیل سرقتها میبودیم. و آخر اینکه آقای سامان مقدم خوش میگذره؟!حالا دیگه فهمیدیم برای چی سکوت کرده بودی،خودمونیما خیلی کلکی ملخک!

0+0-

پنجشنبه 20 خرداد 1389



>>>اردشیر:

در این اعتراض احساسی صادقانه موج میزند که مورد ظلم واقع شده . نوشته را که میخوانم چیزی درونم را میلزراند.چیزی درونم میشکند. بعد از خواندن این مقاله،حاشیه هایش و تمام کامنتهای ثبت شده به فکر فرو میروم که در پشت پرده سینمای کشورمان چه خبرهاست و من نمیدانم؟ فکر میکنم پشت شخصیت عاملان این سرقتهای هنری چه چیزی نهفته شده است؟ کمبود؟زرنگی؟حقارت؟بی وجدانی؟ناآگاهی؟ یا همه موارد؟ هنوز هم دارم به این سوالات فکر میکنم. ممنون از اطلاع رسانی این سایت.

0+0-

سه‌شنبه 11 خرداد 1389



>>>محسن:

عجیبه واقعا"! با توجه به جنجالهایی که سر فیلم کافه ستاره بر پا شد از این ماجرا به این سادگی نمیتوان گذشت. ولی چرا سکوت؟ اوندفعه تا اونجایی که یادمه بعد از چندی کارگردان فیلم بلاخره اومد و تقصیر رو گردن فیلمنامه نویس انداخت ولی اینبار و با توجه به این مقاله که مثلا" فیلمنامه رو خودش نوشته دیگه معلوم نیست میخواد تقصیر رو گردن کی بیاندازه?برای همین سکوت کرده شاید! این اسم سارق هنری هم فکر کنم لقبیه که سامان مقدم تا آخر عمرش باید یدک یکشه.دیگه این لقب روش موند که موند. نمیدونم باید چی بگم.....

0+0-

شنبه 1 خرداد 1389



>>>Masood:

سامان مقدم و هدایت فیلم دارن تاوان ظلمی که کردن رو پس میدن.این تازه اولشه. یه بار جستی ملخلک،دو بار جستی ملخک،بار سوم کف دستی ملخلک.

0+0-

يكشنبه 26 ارديبهش



>>>PILGRIME:

من ساکن خارج از کشور هستم. طرح را خواندم.فوق العاده است.چه سرگذشت تراژیکی.آفرین بر نویسنده این فیلمنامه. فیلمی که از روی این فیلمنامه ساخته شده را ندیده ام ولی عمق نگاهی بسیار باشکوه را پشت این طرح میتوان دید. حیف است که چنین استعدادهای درخشانی در مملکتمان هرز بروند. به امید موفقیت همه شما هموطنان گرامی. دلم برای همه تان تنگ شده. با آرزوی بهترینها برای شما.

0+0-

دوشنبه 6 ارديبهشت



>>>درود بر شما آقای فاضلی:

در این بیابان لم یزرع چقدر غرورآفرین است که این سایت باارزش وجود دارد. پیگیری سایت شما در این باره ستودنیست. انشالله که حق به حقدار خواهد رسید. حق نگهدارتان. همواره پیروز باشید.

0+0-

پنجشنبه 2 ارديبهش



>>>يه بنده خدا:

گرچه اين مطلب رو نمي زارين بقيه بخونن ، ولي خدايش ماهيت اين سينما و آدماهشو به اين جوونها نشون بديد تا بدونن اين آدمهاي به اصطلاح هنرمند چه [...حذف از جانب پرده سینما] هستن بفهمن با يه سري [...حذف از جانب پرده سینما] از خود راضي طرفنن ، يه مشت [...حذف از جانب پرده سینما] كه فقط بلدند فيگور روشن فكري بگيرن.[...حذف از جانب پرده سینما] ببخشيد اگه اين كامنت يه خرده بي ادبي شد .

0+0-

پنجشنبه 19 فروردي 



>>>سامان مقدم:

منم كه خوابم ...

0+0-

پنجشنبه 19 فروردي 



>>>آخرین هشدار:

((بسم الرب الشهدا والصديقين)) سلام عليکم. اين نامه از طرف جمعي از اهالي آبادان،تهران،خوزستان و ايران نوشته شده و به امضا رسيده است که از پيگيران و حاميان جدي به ثمر رسيدن نتيجه اين مقاله ميباشند و تا به حال سکوت پيشه کرده اند تا شايد در،بر پاشنه ي عدالت بچرخد.ولي افسوس. چنين به نطر ميرسد که تا نيروي سهمگين قانون و زور حاصل از آن! بالاي سر آقاي سامان مقدم نباشد به اين اعتراض پاسخي نخواهد داد. پس اگر چنين است؛چنين نيز بشنويد که آقاي مقدم! لازم نيست که با ادا و اصول براي مام ميهن دل ناگران باشيد و يقه جر بدهيد،زيرا که با اتخاذ کردن روشي که تا کنون پيشه کرده ايد خود از به وجود آورندگان و ترغيب کنندگان همان قشري هستيد که رستوران به آتش ميکشند و آرامش به هم ميزنند و عجبا که در فيلمتان از آنها انتقادي سخت ميکنيد! اگر به اين شيوه ادامه بدهيد بدانيد و آگاه باشيد که تا افرادي بسان شما وجود دارند مام ميهن که هيچ!جهان نيز،هيچگاه روي آرامش نخواهد ديد.رستورانها و کافه هاي بسياري در کل تاريخ جهان به آتش کشيده شده اند!شما ديگر با يک نفر روبرو نيستيد شما با جمع ما نيز در تقابل قرار گرفته ايد. ما به دنبال آرامش،صلح،دوستي و عدالت بوده و هستيم.شما مگر آرامش را دوست نداريد؟ ما بدينوسيله هشدار ميدهيم که تا قبل از نمايش عمومي فيلم به صورتي عادلانه و صريح به اين اعتراض پاسخ داده شود.نگذازيد ديرتر بشود.ما به دنبال آرامش،صلح،دوستي و عدالت بوده و هستيم.شما مگر آرامش را دوست نداريد؟ اين يک هشدار جدي و آخرين هشدار است.انتخاب با شماست البته.ما به دنبال آرامش،صلح،دوستي و عدالت بوده و هستيم.شما مگر آرامش را دوست نداريد؟ نکنيد کاري را که عاقبت ظلم،عاقبت خوب و آرامش بخشي نخواهد بود!ما کماکان به دنبال آرامش،صلح،دوستي و عدالت بوده و هستيم.شما مگر آرامش را دوست نداريد؟ سر که نه در راه عزيزان بود،بار گرانيست کشيدن به دوش. او ديگر تنها نيست.جان فدايش خواهيم کرد. هنوز دیر نشده است! گفتيم تا بدانيد و بدانند. والسلام،شد تمام. امضا کنندگان فواد_سالم_کريم-حنش-ايمان-بهروز-رحيم-عباس-جابر-سلامات-داريوش-مهران-تاتار-آرشين-پژمان-تموچين-قادر-فرزاد-فرشيد-باوي-سعدون-مرتضي-عبد-جاسم-فرامرز-رشيد-اکبر-بلداجي-خليل-جلال-جليل-غلام-عظيم-حاتم-کاظم-اشبليه-غفور-بهنام-نضير-صابر-اخوان-هويزاوي-صفا-احمد-زرگاني-امير-ممد-مراد-کردوني-داوود-کمال-آرمين-رسول-منوچهر-داريوش-مسعود-مهدي-شحيطاط-کبير-عطا-افشين-لطيف-نواصر-شوشتري-سلطون-هومن-جبار-حيدر-قدغاني-لويمي-شريفات-جمال-محبوب-شبير-چويسب-گچکوبان-کميل-شعيبي-ويسي-نظرزاده-گمبوعه-فريدون-ابوجاسم-برديا-چوئبده زاده-طلال-عبدالحليم-کرامت-صفا-آرين-بهزاد-ياسر-نواب-نصير-عبدالله-تقي زادگان-صراف زاده-عباسي-صفي خاني-سامر-داوود-حسون-جبوري-قسام-حنظل-آلبوشوکه-ابوقمه و ...

0+0-

يكشنبه 15 فروردين 1389



>>>کامران:

عجب ماجرای تکان دهند ای! ظاهرا" این فیلمسازها توی فیلماشون مثلا" میخوان نشون بدن که ما به فکر این و اون هستیم و براشون ظاهرا" دل میسوزونن ولی با استفاده از ساده دلی تماشاگران و خالی کردن جیبهاشون هی پز روشنفکری میدن ولی حقیقت اینه که فقط به فکر پر کردن جیبهای خودشون هستن. در مورد این مطلب باید بگم که حالا که پای حسابرسی به ظلمی که خودشون کردن پیش میاد ساکت میشن و فرار میکنن! امیدوارم آقا یا خانمی که این مطلب رو نوشتن کوتاه نیان و به امید موفقیتشون. در ضمن سال نو مبارک و ممنون به خاطر زحمتاتون.

0+0-

يكشنبه 1 فروردين 1389



>>>Masood:

پس چی شد؟! آقای مقدم اینقدر ترسو بود و ما نمیدونستیم؟شما که این خبر رو منتشر کردین بگین که آخرش به کجا رسید این ماجرا؟ما هنوز منتظریم و برامون جالبه که از ته و توی این قضیه سر در بیاریم.کار آن کرد که تمام کرد.

0+0-

دوشنبه 24 اسفند 1388



>>>من:

شنيده بوديم که سکوت علامت رضاست يا اينکه سکوت سرشار از ناگفته هاست.بعضي وقتها هم سکوت نشانه ترسه.اگه اين ماجرا واقعيت داشته باشه واقعا" براي سامان مقدم متاسفم.

0+0-

سه‌شنبه 18 اسفند 1388



>>>نگار:

واقعا" كه. حالا ديگه حسابي به نتيجه اين ماجرا علاقه مند شدم.مثل فيلمهاي كارآگاهي شده. من اين نامه سرگشاده از نويسنده را هم در سايت ايلنا خوندم. http://ilna.ir/newsText.aspx?ID=109109 ديگه اين موضوع داره واقعا جدي ميشه،با توجه به صحبتهايي كه نويسنده اين مقاله از حضورش در هدايت فيلم داشته و متني كه نوشته است و سكوت سامان مقدم فقط ميشه به يك نتيجه رسيد كه اين ماجرا حقيقت داره مگر اينكه سامان مقدم جوابي براي اين اعتراض داشته باشه. بايد شرلوك هلمز رو خبر كنيم تا بياد و اين قضيه را به سرانجام برسونه. هه هه شما چي فكر ميكنيد؟

0+0-

سه‌شنبه 11 اسفند 1388



>>>مجيد:

تشابه زيادي وجود داره.چرا سامان مقدم به اين اعتراض پاسخي نميده؟

0+0-

شنبه 8 اسفند 1388



>>>newsha:

is it a joke many difference between these two stories

0+0-

سه‌شنبه 4 اسفند 1388



>>>amir reza:

به نظر درست نمیاد. متن این آقا یا خانم هیچ ربطی به فیلم صد سال به این سالها نداره.. شما که فیلم سامان مقدم را در بهترین‌های سایت تون قرار دادید چطور متوجه این اشتباه نشدید. ضمنا چند روزه که سایت شما به سختی باز میشه.

0+0-

دوشنبه 3 اسفند 1388



>>>توضیح پرده سینما:

با عرض پوزش از خوانندگان محترم، این توضیح را ضروری می دانیم که به علت جابجایی هاستینگ، کامنت هایی که از تاریخ 28 الی 30بهمن در مورد کلیه مقالات سایت "پرده سینما" گذاشته شده بودند پاک شده اند. از جمله آنها کامنت های مربوط به این مقاله بود که عموماً به مخالفت با دیدگاه های نویسنده پرداخته بودند. به خاطر حذف شدن آنها از مخالفان مقاله پوزش می خواهیم و این را هم ناگفته نمی گذاریم که فیلم "صد سال به این سال ها" فارغ از مسائلی که پشت پرده داشته یا نداشته از فیلم های محبوب سایت "پرده سینما" می باشد. کما اینکه در اعلام بهترین های جشنواره فجر به انتخاب "پرده سینما" این فیلم در بخش های "بهترین فیلم"، "بهترین کارگردانی"، "بهترین بازیگر نقش اول مرد"، و "بهترین فیلمبرداری" جزو کاندیداها بوده است و سکانس "جشن سالگرد ازدواج" این فیلم از سوی سایت "پرده سینما" به عنوان "بهترین سکانس" در فیلم های جشنواره فجر انتخاب شده است.

1+0-

يكشنبه 2 اسفند 1388



>>>نگار:

سكوت هدايت فيلم خيلي سوال برانگيزه! بلاخره اين اتهام وارده يا كه نه؟

0+0-

شنبه 24 بهمن 1388




فرم ارسال نظرات خوانندگان

نام (ضروري):
نظر شما (ضروري):
كد امنيتي (ضروري) :
كد امنيتي تركيبي از حروف كوچك انگليسي است. توجه داشته باشيد كه كد امنيتي به كوچك و بزرگ بودن حروف حساس است.