١. بهبود احوال عباس کیارستمی خبر بسیار خوبی است. او وضعیت بحرانی و سختی را پشت‌سر گذاشت و نگرانی‌ها کاهش یافت. امید که بیش از پیش در بزنگاه‌های این‌چنین به فکر حمایت از بزرگان فرهنگی کشورمان باشیم. برخی چهره‌ها تکرارنشدنی هستند و پایگاه فرهنگی و اجتماعی ویژه‌ای دارند. دستگاه بهداشت و درمان در قبال آنها مسئولیت بیشتری دارد.

حالا وضعیت سلامت استاد جمشید ارجمند هم مساعد نیست؛ یکی از بزرگان نقد کشور که سهم بزرگی در گسترش فرهنگ فیلم و سینما نزد مردم و ارتقای سواد بصری علاقه‌مندان به سینما و حتی فیلم‌سازان دارد.

در چنین لحظاتی است که نهادها و افراد مسئول باید نقش اجتماعی‌شان را درست ایفا کنند. نیاز به تشکل‌های اجتماعی هدفمند که بر چنین مسائلی متمرکز شوند، ضروری به نظر می‌رسد.

٢. ایده‌های تازه، فراوان نیستند. به‌کرات پیش می‌آید که یک برنامه تلویزیونی یا یک فیلم سینمایی یا حتی یک تابلو نقاشی، یک شعر، دکور یک نمایش و... به نظر آشنا بیاید. الهام‌گرفتن از یک ایده موفق چیز بدی نیست. چیزی که بد است، پنهان‌کردن منبع الهام یا اقتباس است. اتهام کپی‌کاری به برخی برنامه‌های تلویزیونی اخیر، بی‌ربط به همین نکته نیست. ذکر منبع الهام با مرجع اقتباس آدم را کوچک نمی‌کند. کاش این به یک رسم و رویه بدیهی تبدیل شود.

کیوان کثیریان

برگرفته از روزنامه شرق